Με ιδιαίτερη επιτυχία πραγματοποιήθηκε φέτος, έπειτα από αρκετά χρόνια απουσίας, η αναβίωση του παραδοσιακού εθίμου «Κύκλες» στους Μουζακαίους Ιωαννίνων. Το έθιμο ζωντάνεψε το απόγευμα της Τρίτης 22 Απριλίου 2025, παραμονή της εορτής του Αγίου Γεωργίου, αμέσως μετά τον εσπερινό, στον προαύλιο χώρο της κεντρικής εκκλησίας του χωριού, η οποία είναι αφιερωμένη στον Άγιο.
Η πρωτοβουλία για την επαναφορά του εθίμου ανήκει στον Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού, με στόχο τη διατήρηση και ανάδειξη των λαϊκών παραδόσεων.
Αρχικοί συμμετέχοντες ήταν τα μέλη του χορευτικού τμήματος του Συλλόγου, ακολουθούμενοι από κατοίκους όλων των ηλικιών, αλλά και επισκέπτες, δημιουργώντας έναν εντυπωσιακό κυκλικό χορό, μέσα σε ένα κλίμα χαράς. Ήταν μια στιγμή που ξύπνησε αναμνήσεις στους παλαιότερους και μετέδωσε πολύτιμα πολιτισμικά στοιχεία στους νεότερους, θυμίζοντας τις εποχές που οι «Κύκλες» αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της λαμπριάτικης παράδοσης.
Το έθιμο των «Κύκλων» συναντάται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, ίσως με διαφορετικές ονομασίες και χορευτικές παραλλαγές, ανάλογα με τον τόπο. Στην Ήπειρο, οι «Κύκλες», γνωστές και ως «Καγκελάρι» σε ορισμένα μέρη, είναι ένας κυκλικός χορός που συνήθως τελείται κατά τη διάρκεια σημαντικών θρησκευτικών εορτών, όπως το Πάσχα ή σε παραδοσιακά πανηγύρια των Αγίων.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του χορού είναι η απουσία μουσικών οργάνων. Χορεύεται στα δύο, μία μέσα και μία έξω. Το τραγούδι ξεκινά από τους άνδρες και επαναλαμβάνεται από τις γυναίκες, δημιουργώντας μια εναλλαγή. Οι χορευτές σχηματίζουν κύκλο, τοποθετώντας το δεξί τους χέρι στο μπράτσο του προηγούμενου και κρατώντας το αριστερό κλειστό, για να ενωθούν με τον επόμενο. Η διάταξη του χορού είναι συγκεκριμένη, οι άντρες προηγούνται ενώ οι γυναίκες ακολουθούν. Την έναρξη δίνει πάντοτε ο ιερέας του χωριού, ως πρωτοχορευτής, προσδίδοντας στο δρώμενο έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Στο χωριό μας διατηρούνται ακόμη ζωντανά περίπου δέκα παραδοσιακά τραγούδια, τα οποία έχουν μεταδοθεί απο γενιά σε γενιά.
Ο συμβολισμός και οι ρίζες του εθίμου δεν είναι απόλυτα τεκμηριωμένα.
Η φετινή αναβίωση υπενθύμισε σε όλους πως η παράδοση δεν είναι απλώς μια ανάμνηση του παρελθόντος, αλλά κάτι που μπορεί να ανθίσει ξανά, όταν υπάρχει αγάπη για τον τόπο, θέληση και συλλογική προσπάθεια. Συνεπώς η παράδοση όχι μόνο δεν ξεχνιέται, αλλά αναγεννιέται.
Ακολουθήστε το
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
