Τον κώδωνα του κινδύνου για τη δημόσια παιδεία κρούει η Νομαρχιακή Επιτροπή Ιωαννίνων του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, καταγγέλλοντας τη συνολική απαξίωση του εκπαιδευτικού συστήματος σε όλες του τις βαθμίδες.

Σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε η θεματική Παιδείας του κόμματος, τα μέλη της ανέδειξαν την υποχρηματοδότηση, την υποστελέχωση και την έλλειψη υποδομών ως βασικούς άξονες της κρίσης, ασκώντας παράλληλα δριμεία κριτική στις κυβερνητικές επιλογές. Στο επίκεντρο των τοποθετήσεων βρέθηκαν επίσης η ελεγχόμενη πρόσβαση στα ΑΕΙ, οι επικείμενες διαγραφές φοιτητών, η λειτουργία της πανεπιστημιακής αστυνομίας και η απόπειρα ποινικοποίησης της πολιτικής δράσης στα πανεπιστήμια. Παρεμβάσεις πραγματοποίησαν ο υπεύθυνος θεματικής Παιδείας Μανώλης Παπαμιχαήλ, ο ομότιμος καθηγητής και πρώην Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Τριαντάφυλλος Αλμπάνης και η πανεπιστημιακή υπάλληλος και μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής, Σταυρούλα Σταθαρά, οι οποίοι περιέγραψαν με μελανά χρώματα τις εξελίξεις στον χώρο της εκπαίδευσης, καλώντας σε συλλογική αντίσταση απέναντι σε μια πορεία που, όπως είπαν, οδηγεί στον περιορισμό των μορφωτικών δικαιωμάτων και στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιου αγαθού της παιδείας.

Όπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Παπαμιχαήλ, «η παιδεία καταρρέει σε όλες τις βαθμίδες», περιγράφοντας μια ζοφερή εικόνα με «τρομακτικά προβλήματα», τα οποία αποδίδει κυρίως σε δύο βασικά σημεία: την πλήρη υποχρηματοδότηση και την απουσία κάθε ουσιαστικής επένδυσης σε υποδομές και ανθρώπινο δυναμικό. «Η έλλειψη κτιριακών εγκαταστάσεων και η χρόνια υποστελέχωση δεν επιτρέπουν τη λειτουργία των σχολείων και των πανεπιστημίων με αξιοπρέπεια και ποιότητα», σημείωσε.

Ο κ. Παπαμιχάλης υπογράμμισε πως οι ανάγκες του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος είναι «αδήριτα μεγάλες» και δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν «με διοικητικά μέτρα ή με περιορισμούς στην πρόσβαση των μαθητών και φοιτητών». Αναφερόμενος στις σχεδιαζόμενες ρυθμίσεις περί ελεγχόμενης πρόσβασης στα ΑΕΙ, έκανε λόγο για μέτρα που λειτουργούν αποτρεπτικά και όχι ενισχυτικά στη μόρφωση και τη συμμετοχή. Κατά τον ίδιο, η πορεία που ακολουθείται οδηγεί σε «ολοκληρωτική απαξίωση του δημόσιου αγαθού της παιδείας» και συνιστά ευθεία υπονόμευση του μέλλοντος της κοινωνίας, με στόχο, όπως είπε, «την ιδιωτικοποίηση των πάντων».

Οι διαγραφές “αιωνίων” και οι ποινές για παρανομούντες

Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκε και ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και πρώην Πρύτανης, Τριαντάφυλλος Αλμπάνης, εστιάζοντας στο επίμαχο ζήτημα των επικείμενων σε λίγους μήνες, διαγραφών φοιτητών που έχουν υπερβεί το ν+2 στα έτη σπουδών, ως υλοποίηση του νόμου Κεραμέως. Όπως είπε, καμία κυβέρνηση και κανένα δημόσιο πανεπιστήμιο στον κόσμο δεν αντιμετωπίζει με τέτοιο οριζόντιο τρόπο τους φοιτητές του, διότι τα παιδιά αυτά έχουν επενδύσει στις σπουδές τους. Κατά τον ίδιο, το μέτρο αυτό είναι κοινωνικά άδικο, αγνοεί το γεγονός ότι πολλοί φοιτητές εργάζονται για να σπουδάσουν, και εντάσσεται σε μια συνολική σκληρή, ιδεολογικά φορτισμένη πολιτική.

Με αφορμή πρόσφατα περιστατικά βίας στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη επανέρχεται το θέμα της αυστηροποίησης των ποινών για τους φοιτητές, οι οποίοι συμμετέχουν σε κάποιες εκδηλώσεις, οι οποίες πολύ εύκολα μπορούν να θεωρηθούν παραβατικού χαρακτήρα. Όλη αυτή η σκέψη και όλη αυτή η προσπάθεια έχουν δύο στοιχεία αρνητικά κατά τον πρώην Πρύτανη, τα οποία θα έπρεπε να ‘χουν μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας από τις αρχές του περασμένου αιώνα, σημείωσε και εξήγησε πως η αυστηρότητα αυτή έχει στοιχεία ιδιώνυμου, δηλαδή σημαίνει ότι για τους φοιτητές προβλέπονται ειδικά πιο αυστηρά μέτρα και ποινές σε σχέση με το τι ισχύει για τους υπόλοιπους πολίτες. Ένα δεύτερο στοιχείο επίσης πολύ άδικο και επικίνδυνο, είναι ότι πολύ εύκολα σε ορισμένες περιπτώσεις, πολιτικές εκδηλώσεις, όπως παραστάσεις διαφωνίας ή πολιτικές συγκεντρώσεις στα Πανεπιστήμια, πολύ εύκολα θα μπορούσαν να θεωρηθούν ότι είναι παραβατικού χαρακτήρα. Άρα υπάρχει και ένας κίνδυνος πάταξης της πολιτικής δράσης των νεολαιών στα Πανεπιστήμια.

Τέλος, ο κ. Αλμπάνης επέκρινε το μοντέλο επιλογής διοικήσεων στα ΑΕΙ ως αντιδημοκρατικό και υποστήριξε την επαναφορά των αρμοδιοτήτων του Συμβουλίου Διοίκησης στη Σύγκλητο, η οποία είναι τον πιο πολύ χρόνο λειτουργών θεσμός, ο οποίος έχει μια αντιπροσωπευτικά διότι εκεί εκφράζονται όλα τα τμήματα και όλες τις σχολές.

Από την πλευρά της τέλος, η Σταυρούλα Σταθαρά, υπάλληλος του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής, επεσήμανε πως οι χώροι των ΑΕΙ δεν είναι άντρα ανομίας, όπως συχνά παρουσιάζονται και τα όποια περιστατικά δεν αφορούν το σύνολο των πανεπιστημίων. Εστιάζοντας στη νομοθετική πρόθεση της κυβέρνησης για αυτόματες διαγραφές φοιτητών ακόμα και χωρίς καταδικαστική απόφαση, υπογράμμισε πως κάτι τέτοιο παραβιάζει το τεκμήριο αθωότητας. Η κυβέρνηση των συνταγματαρχών είχε νομοθετήσει πως στην περίπτωση κατά την οποία φοιτητής συλληφθεί είτε στους χώρους του Πανεπιστημίου είτε στους εξωτερικούς χώρους του Πανεπιστημίου ακόμα κι αν δεν έχει διαπράξει κάποιο αδίκημα, θα διαγράφεται αυτόματα από τη σχολή του. Προφανώς, λοιπόν, το μέτρο αυτό είναι υπέρμετρα απεχθές και μας γυρίζει σε πολύ σκοτεινές περιόδους της ιστορίας της χώρας, σημείωσε το μέλος του ΣΥΡΙΖΑ.

«Η εκπαίδευση είναι δικαίωμα, όχι προνόμιο», τόνισε γεγονός που καταδεικνύεται αδιαμφισβήτητα και από το ότι και υπόδικοι αλλά και κατάδικοι κρατούμενοι που κρατούνται στις φυλακές έχουν το δικαίωμα πρόσβασης σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης, γιατί η εκπαίδευση θεωρείται ότι είναι μέσο επανένταξης αυτών στην κοινωνία. Εν τέλει η καταστολή, χωρίς να αντιμετωπίζει τις αιτίες της βίας, απλώς θα οδηγήσει σε ένα φαύλο κύκλο έντασης.

Παράλληλα, η κ. Σπαθαρά σημείωσε πως ο νόμος για την ελεγχόμενη πρόσβαση στα ΑΕΙ, στον οποίο εντάσσεται και η πανεπιστημιακή αστυνομία, ουσιαστικά δεν εφαρμόστηκε λόγω προσκρούσεων σε ευρωπαϊκά και εθνικά νομικά πλαίσια για την προστασία προσωπικών δεδομένων, με το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων να έχει συμβάλει ενεργά στην απόρριψη της εφαρμογής του.

(πηγή φωτογραφίας: ΒΗΜΑ Τηλεόραση Ιωαννίνων)

Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.

Κοινοποίηση

Κοινοποιείστε στους φίλους σας!