“Ο αναντικατάστατος ρόλος των εργαζομένων στους παιδικούς φάνηκε ακόμα πιο έντονα στην πανδημία τη στιγμή που η κυβέρνηση με τα ανεφάρμοστα και σε πολλά σημεία αντιφατικά πρωτόκολλα αποθέωνε την ατομική ευθύνη των γονιών για την προστασία των παιδιών τους από τον Covid-19. Κι ενώ η ίδια η πραγματικότητα δείχνει την ανάγκη για μόνιμο προσωπικό διαιωνίζονται οι ευθύνες τοπικά και κεντρικά για τις ελλείψεις προσωπικού τόσο στους παιδικούς σταθμούς όσο και σε όλες τις δομές. Ευθύνες που ξεκινούν από την Ε.Ε. με τις συνεχόμενες οδηγίες και τις αποφάσεις να μην ανανεώνονται καν οι συμβάσεις, τις οποίες ακολουθούν κατά γράμμα οι κυβερνήσεις διατηρώντας σε ισχύ το άρθρο 103 του Συντάγματος που απαγορεύει τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων και φυσικά ακολουθούν οι δημοτικές αρχές και στα Γιάννενα.

Εντωμεταξύ όμως οι συνάδελφοι μέσω ΕΣΠΑ βρίσκονται σε εργασιακή ομηρία, οι μόνιμοι συνάδελφοι συνταξιοδοτούνται και οι δομές αναγκαστικά συρρικνώνονται. Η διοίκηση του ΟΚΠΑΠΑ αξιοποιώντας τα όπλα που δίνει ο νόμος, αντί για προσλήψεις μαγείρων κάνει συμβάσεις για catering, αντί για μόνιμες προσλήψεις φέρνει συμβασιούχους κοινωφελούς εργασίας (με ακόμα μικρότερο μισθό και λιγότερα εργασιακά δικαιώματα), ενώ δημιουργεί νέα τμήματα όπως στο Πέραμα, δεν προσλαμβάνει προσωπικό για να τα στελεχώσει. Οι συνάδελφοι συμβασιούχοι ΕΣΠΑ που επέλεξαν να προσφύγουν στα δικαστήρια για τη μονιμοποίησή τους το 2017, είδαν για δεύτερη φορά την σκληρή πραγματικότητα. Ήδη με την προηγούμενη διοίκηση του ΟΚΠΑΠΑ, παρά την 174/2016 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου να στηρίξει τον αγώνα τους, το νομικό πρόσωπο κινήθηκε «στα πλαίσια του νόμου» και αντέκρουσε νομικά το αίτημά τους για μονιμοποίηση με αποτέλεσμα φυσικά να μην δικαιωθούν. Την προηγούμενη εβδομάδα εξετάστηκε η έφεση που έκαναν οι συνάδελφοι.

Η νέα διοίκηση, αξιοποιώντας όλο το αντεργατικό πλαίσιο, και παρά τη νέα απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου (191/2020) του ΟΚΠΑΠΑ για στήριξη του αγώνα των συμβασιούχων, κατέθεσε τους ίδιους λόγους για να μην μονιμοποιηθούν οι συμβασιούχοι. Γι’ άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι των ΟΤΑ και των Νομικών Προσώπων τους έχουν την ευκαιρία να βγάλουν πολύτιμα συμπεράσματα και ν’ αποκαλύψουν το ρόλο που παίζουν οι διοικήσεις. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι καμία αίθουσα δικαστηρίου δεν πρόκειται ποτέ να δικαιώσει τους εργαζόμενους αν οι ίδιοι δεν επιβάλλουν το δίκιο τους. Μπορεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου να δίνει έναν επιπλέον λόγο για τη μονιμοποίηση των συναδέλφων συμβασιούχων όμως υπάρχουν ακόμα πολύ ισχυρά νομικά αναχώματα (το ίδιο το άρθρο 103 του Συντάγματος) στα οποία μπορούν και προσφεύγουν οι διοικήσεις για να μην μετατρέψουν τις συμβάσεις σε αορίστου χρόνου.

Η Δημοτική Αρχή Ιωαννίνων που δήθεν βρίσκει εμπόδια από την «αντιπολίτευση» στο έργο της, αποδεικνύεται ότι απλά συνεχίζει το αντεργατικό έργο από εκεί που το άφησε η προηγούμενη δημοτική αρχή και σημερινή «αντιπολίτευση». Απεμπολεί δήθεν οποιαδήποτε ευθύνη για τα νομικά πρόσωπα ενώ στην πραγματικότητα εφαρμόζει την ίδια τακτική υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης που ακολουθεί και στο Δήμο.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΝΑ ΘΕΣΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ.”

Κοινοποίηση

Κοινοποιείστε στους φίλους σας!