Το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Ιωαννίνων σε έκτακτη συνεδρίασή του, την 8η Ιουνίου 2021, αποφάσισε κατά πλειοψηφία να εκφράσει την αντίθεσή του σε σχέση με τις βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου για τα εργασιακά, την αποχή των δικηγόρων από όλα τα καθήκοντα την 10η Ιουνίου 2021, ημέρα Πέμπτη, τη συγκέντρωση των δικηγόρων στο Δικαστικό Μέγαρο στις 10:00 π.μ. και τη συμμετοχή στην προγραμματισμένη πορεία του εργατικού κέντρου για όποιον επιθυμεί.
Με το υπό ψήφιση νομοσχέδιο καταργείται στην πράξη το σταθερό οκτάωρο εργασίας, διευρύνεται η επέκταση των εξαιρέσεων από την υποχρεωτική ανάπαυση τις Κυριακές και αργίες, καταργείται το ισχύον καθεστώς προστασίας από τις συνέπειες της άκυρης απόλυσης, ενθαρρύνονται οι απολύσεις, ελαχιστοποιούνται οι συνέπειες της υπερημερίας του εργοδότη, καταργείται το θεμελιώδες δικαίωμα της επαναπασχόλησης του εργαζομένου λόγω της υπερημερίας του εργοδότη από άκυρη απόλυση, προβλέπει πρόσθετη δικαστικώς επιδιώξιμη αποζημίωση αλλά με δεκάδες δικονομικά εμπόδια και προϋποθέσεις, ενθαρρύνεται ο εργοδότης να μην καταβάλει το σύνολο της αποζημίωσης απόλυσης και μειώνεται αυτή, ο εργοδότης έχει δυνατότητα να ισχυροποιήσει την απόλυση εντός 4 μηνών σε περίπτωση βασικών ελλείψεων, ελαστικοποιείται ο χρόνος εργασίας μέσω της διευθέτησης του ωραρίου την οποία νομιμοποιεί με τη σύμφωνη γνώμη του ο αδύναμος διαπραγματευτικά εργαζόμενος, χωρίς δικλείδα ασφαλείας, η ατομική διαπραγμάτευση γίνεται κανόνας, μειώνεται το κόστος της πρόσθετης εργασίας, θεσπίζεται η δυνατότητα επιβολής απλήρωτων ή ελάχιστα αποζημιούμενων υπερωριών, καταργείται η αρχή της εύνοιας υπέρ του εργαζόμενου σε περίπτωση συρροής διαφορετικών κανονιστικών διατάξεων που ρυθμίζουν τις συνθήκες εργασίας του, σε περίπτωση τακτικής καταγγελίας. Αποδυναμώνεται η συλλογική διαπραγμάτευση, ελέγχεται η ενάσκηση του δικαιώματος απεργίας και μειώνεται η προστασία των συνδικαλιστικών στελεχών. Το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας μετατρέπεται σε «Ανεξάρτητη Αρχή» χωρίς πρόβλεψη για την άσκηση ουσιαστικού ελέγχου τήρησης της νομιμότητας και παραβίασης των εργασιακών διατάξεων και επιβολής κυρώσεων.
Εν μέσω των παραπάνω αλλαγών επαυξάνει τις δικονομικές δυσκολίες του εργαζομένου σε ένα σύστημα απονομής δικαιοσύνης εξόχως απρόβλεπτο και βραδύ, χωρίς να μπορεί να εγγυηθεί πραγματική δικαστική προστασία με κίνδυνο την επιβίωση του εργαζόμενου και την φτώχια.
Αναμέναμε βελτίωση των συνθηκών εργασίας με σοβαρότητα και συνεχή, δίκαιο και διαφανή έλεγχο εφαρμογής των εργατικών διατάξεων, προκειμένου να εξαλειφθεί η εργοδοτική αυθαιρεσία και ο ανεξέλεγκτος εργοδοτικός εξαναγκασμός αλλά δυστυχώς οι βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου ακροβατούν, απορρυθμίζοντας, αν όχι ακυρώνοντας, κατακτήσεις δικαιωμάτων πολλών δεκαετιών κινούμενες στην ίδια κατεύθυνση με όλες σχεδόν τις προηγούμενες νομοθετικές πρωτοβουλίες από 2010 και μετά.
Βέβαια, προς τη σωστή κατεύθυνση κινούνται διατάξεις του νομοσχεδίου, όπως, η πρόνοια για τα ζητήματα βίας και παρενόχλησης στην εργασία, η συμφιλίωση οικογενειακής ζωής και εργασίας (άδεια πατρότητας, άδεια φροντιστών, επέκταση της άδειας μητρότητας κ.λπ.), η ψηφιακή κάρτα, η εξίσωση της αποζημίωσης εργατοτεχνίτη με υπαλλήλου κ.λπ.
Υπό τις συνθήκες αυτές, καλούμε την κυβέρνηση να αποσύρει το νομοσχέδιο από τη Βουλή, ώστε να υπάρξει ουσιαστικός κοινωνικός διάλογος και χρόνος ικανός να συνθέσει τις ανάγκες και να εκπονηθεί ένα νομοθέτημα που θα προστατεύει την εργασία, θα εκσυγχρονίζει τον έλεγχο και θα παρέχει ουσιαστικές δικλείδες ασφαλείας στο αδύναμο μέρος αυτής της σχέσης και ουσιαστικά στην ελληνική οικογένεια και κοινωνία.
