«Για να ιδρύσει η κυβέρνηση ιδιωτικά Πανεπιστήμια έπρεπε πρώτα να απαξιώσει τα δημόσια ΑΕΙ», τόνισε η Μερόπη Τζούφη κατά το χαιρετισμό της 16ο Συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ. Η βουλευτής της Νέας Αριστεράς επεσήμανε πως «η δημόσια πανεπιστημιακή εκπαίδευση λειτουργεί σε συνθήκες στελεχιακής και χρηματοδοτικής ασφυξίας» και ότι «η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής αποδυναμώνει τα περιφερειακά ΑΕΙ και δημιουργεί πελατεία για τα κολέγια και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που θέλει να ιδρύσει η ΝΔ».
Η βουλευτής Ιωαννίνων υποστήριξε ακόμα πως η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να καταπατήσει το Σύνταγμα και το Άρθρο 16, όπως και να επιτεθεί με όσα μέσα διαθέτει στους φοιτητές και τους πανεπιστημιακούς που υπερασπίζονται τα ΑΕΙ και τη δημόσια εκπαίδευση.
Στο πλαίσιο αυτό, υπενθύμισε πως κάθε προσπάθεια ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων έχει ηττηθεί και κάλεσε την πανεπιστημιακή κοινότητα να σταθεί στο πλάι των φοιτητών και της νέας γενιάς, αλλά και της κοινωνίας που εμπιστεύεται διαχρονικά το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο για τη μόρφωση των παιδιών της.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο:
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,
το συνέδριο της ΠΟΣΔΕΠ γίνεται σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή. Μιλώ προφανώς για τον ορατό κίνδυνο να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια, με την κυβέρνηση να φαίνεται διατεθειμένη να προχωρήσει με κάθε κόστος. Παραβιάζοντας το Σύνταγμα και παρακάμπτοντας το Άρθρο 16, αδιαφορώντας για κάθε τεκμηριωμένη κριτική, όπως και για τις αντιδράσεις των πανεπιστημιακών και των φοιτητών.
Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα παρουσιάζεται από την κυβερνητική πλευρά ως ένα αναγκαίο βήμα για τον εξορθολογισμό. Στην ουσία πρόκειται για το άνοιγμα μια νέας αγοράς τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, για μπίζνες παρόμοιες με αυτές που προηγήθηκαν τα τελευταία 4 χρόνια με τα κολέγια. Προηγήθηκε μια περίοδος προετοιμασίας σε όλα τα επίπεδα. Τα δημόσια ΑΕΙ κατασυκοφαντήθηκαν, καταργήθηκε το άσυλο και ξηλώθηκαν μια σειρά από θετικές μεταρρυθμίσεις της περιόδου 2015-2019.
Τα νέα τμήματα καταργήθηκαν, όπως και τα διετή προγράμματα των ΑΕΙ για τους αποφοίτους των ΕΠΑΛ. Ο νέος ακαδημαϊκός χάρτης αμφισβητήθηκε στην πράξη, οι διαγραφές φοιτητών επανήλθαν και τα μεταπτυχιακά εμπορευματοποιήθηκαν πλήρως. Τα ΑΕΙ συνέχισαν να λειτουργούν υποστελεχωμένα και υποχρηματοδοτούμενα. Ο νόμος που προέβλεπε τον κανόνα 1 προς 1 για τις αποχωρήσεις/συνταξιοδοτήσεις των μελών ΔΕΠ καταπατήθηκε και δεν εφαρμόστηκε ποτέ, ενώ η χρηματοδότηση παρέμεινε καθηλωμένη και συνδέθηκε με ιδιωτικοοικονομικά και ανταποδοτικά κριτήρια.
Στη συνέχεια, ιδρύθηκε η πανεπιστημιακή αστυνομία και ψηφίστηκε η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, αποκλείοντας δεκάδες χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες από τη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση. Με λίγα λόγια, μιλάμε για συρρίκνωση της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και ευθυγράμμιση με τις απαιτήσεις της αγοράς, στο όνομα του «εξορθολογισμού» και της «αριστείας». Κύρια επιχειρήματα; «Θέλετε να μπαίνουν στο πανεπιστήμιο με 1 και 2» και «όχι άλλη γνώση για τη γνώση».
Κι όλα αυτά, τη στιγμή που οι συνέπειες για τα περιφερειακά ΑΕΙ είναι ήδη ορατές, ενώ η Ελλάδα αποκλίνει χρόνο με το χρόνο από τον ευρωπαϊκό στόχο για το 2030 και τον αριθμό των αποφοίτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι «κομμένοι» και οι «κομμένες» της ΕΒΕ αναδρομολογούνται προς τη φτηνή κατάρτιση των ΙΕΚ, τα ιδιωτικά πανεπιστήμια του εξωτερικού ή τα ιδιωτικά κολλέγια. Σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο, λίαν συντόμως και στα ιδιωτικά πανεπιστήμια της Ελλάδας.
Η προηγούμενη κυβερνητική περίοδος επισφραγίστηκε από το «πλούσιο» έργο τακτοποίησης των ιδιωτικών κολεγίων, με fast-track διαδικασίες αναγνώρισης τίτλων και αναγνώριση επαγγελματικών δικαιωμάτων. Πρόκειται για μια εξόφθαλμη πολιτική «πελατείας» προς τα ιδιωτικά κολέγια. Σήμερα, η κυβέρνηση ανυπομονεί να συνδέσει το όνομά της με την ίδρυση και τη λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, ενάντια στο δημόσιο συμφέρον, ενάντια στα πανεπιστήμια μας, στους φοιτητές και τους αποφοίτους μας.
Όμως, οι μαζικές πορείες των φοιτητών, η κινητοποίηση της πανεπιστημιακής κοινότητας, τα στιβαρά επιχειρήματα και η τεκμηριωμένη αρθρογραφία δίνουν τον τόνο. Γκρεμίζουν το κυβερνητικό αφήγημα, διαλύουν τη συναίνεση, απευθύνονται στο σύνολο της κοινωνίας και στέλνουν ηχηρό μήνυμα υπεράσπισης της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Απέναντι στις κινητοποιήσεις, την κριτική και τον αγώνα υπέρ των δημόσιων ΑΕΙ, η κυβέρνηση απαντά ήδη με εισβολή της αστυνομίας, με εισαγγελείς και με εγκυκλίους τύπου Ζώρα περί «δεσμίας υποχρέωσης» των Συγκλήτων να συμμορφωθούν με την απόφαση του υπουργείου και να πραγματοποιήσουν ηλεκτρονικά την εξεταστική περίοδο.
Η επίθεση πρόκειται να ενταθεί και η επικοινωνιακή μηχανή θα δουλέψει υπερωρίες για την κατασυκοφάντηση των αγώνων. Θα μιλήσει για το δήθεν ελληνικό παράδοξο. Για τη μόνη ευρωπαϊκή χώρα που λειτουργεί με όρους σοβιετίας και δεν έχει ιδιωτικά πανεπιστήμια. Ή όπως μας είπε πρόσφατα στη Βουλή ο κ. Πιερρακάκης: «είναι χουντικής προέλευσης το Άρθρο 16 και η ρητή συνταγματική απαγόρευση ίδρυσης ιδιωτικών». Η θεωρία των δύο άκρων στην υπηρεσία των ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Ακόμη και ο τίτλος του νομοσχεδίου παρουσιάζει ενδιαφέρον. Η κυβέρνηση μιλά για το «Ελεύθερο Πανεπιστήμιο». Σε αντίστιξη με το άλλο, το κακό, το δημόσιο, το «πολιορκημένο». Πράγματι πολιορκημένο, σε συνθήκες οικονομικής και στελεχιακής ασφυξίας όμως, με την αστυνομία σε ρόλο κρατικού σεκιουριτά.
Έχω υποστηρίξει πολλές φορές πως η ελληνική Δεξιά αγαπά να μισά το δημόσιο πανεπιστήμιο. Το έχω υποστεί ως πανεπιστημιακός, το έχω βιώσει ως βουλευτής. Δεν αντέχει τους αγώνες μας, τη διαχρονική στάση και πορεία μας. Την κρίσιμη αυτή ώρα, οφείλουμε να παραμείνουμε κάθετοι σε κάθε προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της ανώτατης εκπαίδευσης, χωρίς αστερίσκους και αυταπάτες πως μπορούν να υπάρξουν «αυστηροί» όροι λειτουργίας των ιδιωτικών ή πως μπορούν να λειτουργήσουν μη-κερδοσκοπικά στη βάση των χορηγιών και των δωρεών.
Η αντίθεσή μας είναι δεδομένη και η στήριξη της δημόσιας εκπαίδευσης αδιαπραγμάτευτη. Γι’ αυτό απαιτούμε, μεταξύ άλλων, το διπλασιασμό της χρηματοδότησης, το διπλασιασμό των μελών ΔΕΠ και του επιστημονικού προσωπικού με ουσιαστική αύξηση των αποδοχών τους, τα δωρεάν μεταπτυχιακά για όλες και όλους, τη δημοκρατική διοίκηση και λειτουργία του Πανεπιστημίου, την ενίσχυση των υποτροφιών, την άμεση κατάργηση της ΕΒΕ, την ενίσχυση της φοιτητικής μέριμνας.
Για μια ακόμη φορά καλούμαστε να βγούμε στο δρόμο του αγώνα. Στο πλευρό των φοιτητών και της νέας γενιάς. Στο πλευρό της κοινωνίας που εμπιστεύεται διαχρονικά το ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο για τη μόρφωση των παιδιών της. Όλες και όλοι μαζί, ενωμένοι και μαχητικοί, θα τα καταφέρουμε και θα νικήσουμε για μια ακόμη φορά!
