Με την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου την 28η Οκτωβρίου 1940, η Μεραρχία Ιππικού με Διοικητή το Υποστράτηγο Στανωτά Γεώργιο από τη Θεσσαλονίκη προωθήθηκε στην Καλαμπάκα με τελικό προορισμό την περιοχή της Πίνδου.Άμεσα και ταχύτατα συγκεντρώθηκαν 5.000 επίτακτα άλογα και συγκροτήθηκαν οι υπόλοιπες μονάδες της Μεραρχίας. Ως τομέας ενεργείας ορίστηκε η περιοχή του Μετσόβου. Αποστολή του Σχηματισμού ήταν να καλύψει τον άξονα Ιωάννινα-Καλαμπάκα, ο οποίος κινδύνευε σοβαρά να αποκοπεί εξαιτίας της διεισδύσεως της 3ης Μεραρχίας Αλπινιστών «ΤΖΟΥΛΙΑ», από την άνω κοιλάδα του Αώου και την κοιλάδα του Ζαγορίτικου και να αποκαταστήσει σύνδεσμο με την σκληρά δοκιμαζόμενη VIII Μεραρχία και το Β’ ΣΣ.Την 1η Νοεμβρίου η Διοίκηση της Μεραρχίας Ιππικού βρισκόταν στο Μέτσοβο.Η είσοδος της Μεραρχίας Ιππικού στον αγώνα, είχε ως αποτέλεσμα να αρχίσει να συμπιέζεται επικίνδυνα ο θύλακας που είχε δημιουργηθεί από την ιταλική διείσδυση στον τομέα της Πίνδου
. Στις 21 Νοεμβρίου τα πρώτα τμήματά της διέσχισαν την ελληνοαλβανική μεθόριο, διαβαίνοντας τον χείμαρο Σαραντάπορο εντός της Βορείου Ηπείρου. Στις 3 Δεκεμβρίου μετά από σφοδρές συγκρούσεις με εχθρικές δυνάμεις, ο σχηματισμός εισήλθε στην Πρεμετή.Ο Δήμος Μετσόβου και η Ένωση Αποστράτων Αξιωματικών Ιππικού-Τεθωρακισμένων,τίμησαν τον ηρωικό αγώνα της Μεραρχίας Ιππικού,φτιάχνοντας πριν από μερικά χρόνια,ένα μνημείο στην είσοδο του Μετσόβου.Ο ταξίαρχος εν αποστρατεία Λάμπρος Τζαβέλας,απόγονος των θρυλικών Τζαβελάιων και σημερινός ιδιοκτήτης του σπιτιού της φάρας (πατριάς) των Τζαβελαίων στο Σούλι, περιγράφει την στιγμή που αποχωρίστηκε τον πατέρα του,όταν αυτός έφυγε με την Μεραρχία Ιππικού για το μέτωπο και πως λίγες μέρες μετά πληροφορήθηκε τον θάνατο του στα πεδια της μάχης στην Βόρειο Ήπειρο.
