Tο μοιρολόι -με “οι” από τη σύνθεση των λέξεων λέγω και «μοίρα», ή με “υ” από το «μυρώ», μυρώνω και κλαίω τον νεκρό- είναι μία από τις αρχαιότερες ποιητικές εκφράσεις θρήνου. Το πρωτοσυναντάμε στα Ομηρικά Έπη – ιδίως στην «Ιλιάδα». Με τα χρόνια, αυτός ο νεκρώσιμος ποιητικός αυτοσχεδιασμός, έγινε κομμάτι της λαϊκής μουσικής παράδοσης και ποίησης.

Από αριστερά: Λάμπρος Τζόκας, Βασίλης Παπαγεωργίου, Σάββας Σιάτρας, Γιάννης Διαμάντης, Κώστας Σιάτρας

Μοιρολόγια συναντάμε σε κάθε ελληνική γωνιά, μέσα κι έξω από τα σύνορα του τόπου – από τη Βόρειο Ήπειρο ώς την Κρήτη και από τη Μάνη, μέχρι τον Πόντο και τη Μικρασία.

Μα το ηπειρώτικο μοιρολόι, είναι ξακουστό. Τούτος ο τραχύς, απομονωμένος τόπος μοιάζει σαν να «γεννά» τη μουσική του. Αν βγεις πρωί, στο βουνό, κι αφουγκραστείς, μπορεί ν’ ακούσεις -κάτω από το τραγούδι των πουλιών, το κελάρυσμα του νερού, το βουητό του ανέμου στα βράχια- το σιγανό κλάμα της γης που μοιρολογάει. Τους νεκρούς και τους ζωντανούς της. Τα παιδιά της που χάθηκαν. Τα άλλα, που έφυγαν στα ξένα…

Πετρολούκας Χαλκιάς

Στο ντοκιμαντέρ εμφανίζονται οι καλλιτέχνες: Νίκος Φιλιππίδης (κλαρίνο), Βαγγέλης Κουμζής (βιολί), Κώστας Φιλιππίδης (λαούτο), Κώστας Κίκιλης (βιολί), Λευκοθέα Φιλιππίδη (τραγούδι), Βασίλης Παπαγεωργίου (κλαρίνο), Λάμπρος Τζόκας (βιολί), Γιάννης Διαμάντης (λαούτο), Κώστας Σιάτρας (ντέφι), Σάββας Σιάτρας (τραγούδι), Πετρολούκας Χαλκιάς (κλαρίνο), Βαγγέλης Κουμζής (βιολί), Χριστόδουλος Ζούμπας (λαούτο), Θοδωρής Μπαλτούμας (ντέφι), Κατερίνα Ζάκκα (φωνητικό μοιρολόι).

Σάββας Σιάτρας

Σκηνοθεσία: Νίκος Παπαθανασίου.

Έρευνα: Τίνα Σιδέρη.

Κείμενα: Κάλλια Καστάνη.

Εκτέλεση παραγωγής: RGB Studios.

 

Κοινοποίηση

Κοινοποιείστε στους φίλους σας!