Νέα παιδιά, καλλιτέχνες του δρόμου, είχαν ζωγραφίσει πάνω του την ελληνική σημαία και τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, μια πράξη μνήμης, μια υπενθύμιση της ιστορικής ταυτότητας και της εθνικής μας υπερηφάνειας.
Όμως, λίγο πριν παραδοθεί το λιμάνι, ο ΟΛΗΓ έδωσε εντολή να σβηστεί η τοιχογραφία.
Ο ίδιος τοίχος, σήμερα, ξημέρωσε με άλλη μπογιά.
Παλαιστινιακή σημαία και σύνθημα υπέρ της Παλαιστίνης.
Ένας τοίχος που κάποτε φιλοξενούσε τους ήρωες της ελληνικής επανάστασης, τώρα μιλά για άλλους αγώνες.
Αγώνες δίκαιοι, μεν, αλλά ξένοι.
Όχι γιατί δεν αξίζουν συμπαράσταση, αλλά γιατί πρώτα πρέπει να θυμόμαστε ποιοι είμαστε.
Όταν ως Έλληνες απεμπολούμε τις ιδέες και τις αξίες που μας κράτησαν όρθιους σε σκοτεινές εποχές, ποιο είναι το μέλλον μας;
Οι τοίχοι έχουν φωνή, αλλά πρέπει να προσέχουμε ποια ιστορία λένε.
Γιατί χωρίς τη δική μας ιστορία , δεν έχουμε ούτε παρόν ούτε μέλλον.
ΠΗΓΗ: Χωρίς Σχέδιο
Ακολουθήστε το
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
