Γράφει ο Βασίλης Ιωάννου
Αν εξετάσουμε προσεκτικά τη συμμετοχή των ψηφοφόρων στις εκλογές των τελευταίων 30-40 χρόνων, εύκολα θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα ότι υπάρχει σταδιακά και μεγάλη αύξηση της αποχής.
Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι όλο και περισσότεροι πολίτες γυρίζουν την πλάτη στην πολιτική και τους πολιτικούς, ως ένδειξη απογοήτευσης για τις παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος.
Τελευταίο παράδειγμα οι Ευρωεκλογές του 2024 που η αποχή άγγιξε το 60% και το κόμμα που ήρθε πρώτο, αυτό της ΝΔ, έλαβε 1.125.000 ψήφους, ποσοστό μόλις 28,3%.
Αν όμως, ως υπόθεση εργασίας, υπολογίζαμε το ποσοστό των ψήφων που έλαβε η ΝΔ, στο σύνολο των εγγεγραμμένων, θα καταλήγαμε στο συμπέρασμα ότι το κόμμα που σήμερα κυβερνάει και διαχειρίζεται τις τύχες τις χώρας, στην πιο πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση, ψηφίστηκε από το 12-13% του συνόλου των ψηφοφόρων της χώρας.
Θα μου πει κάποιος ότι στις δημοκρατίες οι Κυβερνήσεις εκλέγονται από τους παρόντες και τους συμμετέχοντες.
Είμαι ο τελευταίος που θα ισχυριστώ το αντίθετο.
Όμως τα παραπάνω στοιχεία δεν παύουν να προβληματίζουν και να θέτουν ζήτημα πολιτικής νομιμοποίησης, κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα στα πρόσφατα μαζικά συλλαλητήρια για την τραγωδία των Τεμπών.
Σε κάθε περίπτωση είναι εμφανής η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών στα κόμματα και το πολιτικό μας σύστημα χρόνο με το χρόνο απαξιώνεται .
Πρόσφατη έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι αυτό οφείλεται βασικά σε 2 λόγους:
- Το πολιτικό σύστημα σε κρίσιμες στιγμές δεν επιτέλεσε το ρόλο του και αποδείχθηκε κατώτερο των προσδοκιών του λαού,
- Το πολιτικό προσωπικό συχνά με λόγια και πράξεις προκαλεί ή και προσβάλλει την κοινή γνώμη.
Οι “άστοχες- προσβλητικές” δηλώσεις Βουλευτών
Το τελευταίο διάστημα και με αφορμή τις συζητήσεις για τα Τέμπη, Βουλευτές επιδόθηκαν σε έναν ιδιότυπο διαγωνισμό… ύβρεων & χυδαιοτήτων.
Ο Βουλευτής Θεσπρωτίας κ. Γιόγιακας, αναφερόμενος στα θύματα του τραγικού δυστυχήματος, «του ξέφυγε» το ανατριχιαστικό: “καλώς ή κακώς ήταν νεκροί…”
Ο Βουλευτής Πρέβεζας κ. Κυργιάκης, από βήματος της Βουλής, έκανε μια μακάβρια “τεχνική ανάλυση” για τον “ιερό χώρο του δυστυχήματος” λέγοντας ότι “δεν ήταν μπάζωμα αλλά… εξυγίανση του χώρου..”
Ο Βουλευτής Δράμας κ. Κυριαζίδης, την ώρα που η Ζωή Κωνσταντοπούλου ανέφερε από του βήματος της Βουλής πως “τα παιδιά είναι το μέλλον”, της φώναξε εκτός μικροφώνου «κάνε τότε ή υιοθέτησε κανένα παιδί»!!
Κι αυτό το χυδαίο σχόλιο εκστομίστηκε μέσα στη Βουλή, παραμονή μάλιστα της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας.
Ασφαλώς δεν ήταν μόνο οι συγκεκριμένοι Βουλευτές που έχουν εκστομίσει παρόμοιες άστοχες, προσβλητικές και απαξιωτικές εκφράσεις.
Έχουν κατά καιρούς υποπέσει σε παρόμοια ατοπήματα Βουλευτές και στελέχη και από άλλους πολιτικούς χώρους.
Οι “μεταγραφές” Βουλευτών
Όμως πέρα από τις δηλώσεις, υπάρχουν και πολιτικές πρακτικές που εκθέτουν το πολιτικό προσωπικό και συμβάλλουν στην γενικότερη πολιτική απαξίωση.
Αναφέρομαι στις μετακινήσεις Βουλευτών, από τη μια Κοινοβουλευτική ομάδα στην άλλη, που γίνονται συχνά χωρίς αρχές και ανάλογα με την πολιτική συγκυρία.
Ένα φαινόμενο πολύ παλιό και σύνηθες, που όμως στα μάτια των πολιτών εκλαμβάνεται ως πολιτική συναλλαγή.
Το τελευταίο μικρό διάστημα είχαμε δύο περιπτώσεις Βουλευτών που ακολούθησαν μάλιστα παράλληλες διαδρομές.
Πρόκειται για την κ. Ράνια Θρασκιά, Βουλευτή Α. Θεσσαλονίκης και τον κ. Πέτρο Παππά, Βουλευτή Κιλκίς,
Και οι δύο είχαν εκλεγεί με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ακολούθησαν για ένα διάστημα τον Στέφανο Κασσελάκη και όταν διαπίστωσαν ότι «το καράβι δεν τραβάει» ανεξαρτητοποιήθηκαν και τελικά προσχώρησαν στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ..
Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι δύο, όταν ήταν ακόμη στο ΣΥΡΙΖΑ, απαιτούσαν από άλλους Βουλευτές που αποχωρούσαν να παραδώσουν τις έδρες στο κόμμα, κάτι όμως που οι ίδιοι δεν τήρησαν.
Δεν ξέρω κατά πόσο αυτές οι δύο “πολιτικές μεταγραφές” θα βοηθήσουν το ΠΑΣΟΚ στους πολιτικούς του στόχους.
Αυτό το γνωρίζει καλύτερα η ηγετική του ομάδα.
Θυμάμαι όμως ότι τέτοιες πρακτικές δεν ήταν στην κουλτούρα του ΠΑΣΟΚ, μιας και στο παρελθόν είχε πληγωθεί από παρόμοια φαινόμενα.
Προσωπικά ήμουν και παραμένω σταθερός στην άποψη ότι, όταν ένας Βουλευτής αποχωρεί και εντάσσεται σε άλλο κόμμα οφείλει και πρέπει να παραδίδει την έδρα, ως ένδειξη πολιτικής αξιοπρέπειας και σεβασμού των ψηφοφόρων οι οποίοι τον επέλεξαν να τους εκπροσωπήσει.
Αυτό το έχουν κάνει πράξη δυστυχώς ελάχιστοι Βουλευτές, μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού.
Ας μην έχουμε λοιπόν απορίες γιατί το πολιτικό μας σύστημα βρίσκεται σε βαθειά κρίση.
«Να θυμούνται οι πολιτικοί μας ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός. Αυτοί στραβά αρμενίζουν ..»
Ακολουθήστε το
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
