Του π. Ηλία Μάκου
Δεκάδες, ενίοτε και εκατοντάδες, είναι οι επισκέπτες σχεδόν καθημερινά στη Μονή Στομίου απ’ όλες τις περιοχές της Ελλάδας, μετά και του δεύτερου κύκλου της σειράς, που προβλήθηκε από τον τηλεοπτικό σταθμό MEGA.
Λεωφορεία με εκδρομείς συνταξιούχους, μαθητές και άλλους, αλλά και πολλά μεμονωμένα άτομα ανεβαίνουν για να προσκυνήσουν στη Μονή Στομίου, η οποία έχει γίνει πλέον προορισμός θρησκευτικού και προσκυνηματικού τουρισμού.
Ανηφορίζοντας προς τη Μονή Στομίου, οι επισκέπτες-προσκυνητές αναζητούν εναγώνια μια ψυχική ανάπαυση στο κελί του οσίου Παϊσίου, που το τυλίγει φως αγιότητας, από το οποίο ζεσταίνονται παγωμένες καρδιές.
Δύσκολη η διαδρομή, αλλά αποζημιώνονται από τη μαγευτική και σαγηνευτική φύση. Ορμητικά, βαθυγάλανα τρεχούμενα νερά του ποταμού, με τα πλατάνια στις όχθες του να προσφέρουν την, τόσο απαραίτητη στους πεζοπόρους, σκιά κατά μήκος της διαδρομής, φιδίσιες αναβάσεις μέσα στο δάσος.
Βαδίζοντας στη σιωπή προς τη Μονή Στομίου, όπου μέσα της ανοίγεται σε όλο του το βάθος ο κόσμος, σκέπτεται κανείς ότι η βιωματική εμπειρία της παρουσίας του Θεού πρέπει να αποτελεί έναν από τους κύριους στόχους και τις κατευθύνσεις της μέριμνάς μας.
Το κελάκι του οσίου Παϊσίου, όπου ασκήτεψε εκεί από το 1958 έως το 1962, είναι μικρό και στενό. Υπάρχουν το ξύλινο κρεβατάκι, που είχε κατασκευάσει ο ίδιος και ήταν το μοναδικό του έπιπλο και διάφορες εικόνες βρίσκονται μέσα στο κελί.
Ο Παΐσιος και στη Μονή Στομίου ήταν “δένδρον αγλαόκαρπον, “ξύλον ευσκιόφυλον”, που έτρεφε και σκίαζε πολλούς.
Όταν ζούσε εκεί ο όσιος Παΐσιος, κάποιος Κονιτσιώτης, κάθε φορά, που αισθανόταν θλιμμένος και απελπισμένος, ανέβαινε μία ώρα και ένα τέταρτο με τα πόδια από την Κόνιτσα στο Στόμιο, στεκόταν για κάμποση ώρα έξω από το κελί του, χωρίς μάλιστα να επιδιώκει να μιλήσει μαζί του. Και ύστερα έφευγε για τον κάματο της ημέρας αναπαυμένος και γαληνεμένος. Ο γέροντας Παΐσιος αισθανόταν αυτή την παρουσία. Πολλά αισθανόταν ο γέροντας και πολλά έκανε να αισθανθούν και οι άλλοι.
Είχαμε πάει στη Μονή Στομίου πριν μερικά χρόνια, για να δούμε τον αλησμόνητο ηγούμενο και διάδοχο του οσίου Παΐσίου π. Κοσμά Σιώζο. Και ενώ νους μου ήταν βυθισμένος σε σκέψεις και γεγονότα, κάποια στιγμή αισθανθήκαμε κοχλασμό μέσα μας και μας φάνηκε σαν να ακούσαμε τη φωνή του Οσίου Παϊσίου να μας λέει: “Μη χάνεσαι. Προσπέρνα τα αγκάθια και κοίταξε τα λουλούδια, που ανθίζουν στο δρόμο σου”.
Τι σοφός λόγος! Μέσα στο χάος, βρίσκεις την πίστη και ανυψώνεσαι. Στη Μονή Στομίου, ανταμώνεις τη θέληση και ξεπερνάς τον εαυτό σου. Καταλαβαίνεις πως η καθημερινότητα ξετυλίγεται σε εναλλαγές και αποκαλύπτεις μια καινούργια μορφή αλήθειας, ένα νέο σάλπισμα: Πως στον κύκλο της ζωής δεν είμαστε ένα ηλιοβασίλεμα, αλλά ένα πέρασμα…
Αναχωρώντας από το κελί του οσίου και τη Μονή Στομίου, νιώθεις ασυναίσθητα τη βαθιά λαχτάρα του Παϊσίου να σμιλέψει την άμορφη μάζα του λίθινου εαυτού μας και να μορφώσει τον Χριστό μέσα μας κι έτσι να μας μεταμορφώσει. Η πνευματική αυτή διαδικασία δεν ήταν καθόλου εύκολη. Γινόταν με ωδίνες τοκετού εκ μέρους του και με ενίσχυση της ελπίδας μας, ώστε ποτέ να μην απελπιστούμε και τα παρατήσουμε.
Ακολουθήστε το
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
