Μπαμπά… γιατί έγινες πυροσβέστης;
Δεν φοβήθηκες τις φωτιές, τα βουνά και τους ανέμους;
Δεν τρόμαξες μπροστά στη λάβα της φύσης και τη σιωπή της νύχτας;
Γιατί λείπεις τόσο συχνά; Σε ρωτάμε και σωπαίνεις.
Γυρνάς κουρασμένος, σκονισμένος, αλλά με ένα βλέμμα καθαρό… γεμάτο ευθύνη, τιμή και ανθρωπιά.
Γιατί, μπαμπά, δεν μένεις σπίτι;
Όταν όλοι τρέχουν να σωθούν, εσύ πας προς τη φωτιά.
Όταν όλοι φεύγουν, εσύ μένεις.
Για έναν άνθρωπο, για ένα ζώο, για ένα δάσος…
Για μια ζωή.
Γιατί, μπαμπά, έχεις δάκρυα στα μάτια σου;
Όταν φεύγει ένας συνάδελφος.
Όταν η σιωπή πέφτει βαριά.
Όταν η στολή σου γίνεται βάρος που δεν φαίνεται.
Και γιατί χαμογελάς, μπαμπά;
Όταν ένα παιδί σ’ αγκαλιάζει.
Όταν σώζεται μια ψυχή.
Όταν η φωτιά υποχωρεί.
Μπαμπά… Σήμερα είναι η μέρα σου.
Όχι μόνο γιατί είσαι ένας υπέροχος πατέρας.
Αλλά γιατί είσαι από εκείνους που παλεύουν κάθε μέρα
με ό,τι οι άλλοι προσπερνούν.
Η Ένωση Υπαλλήλων Πυροσβεστικού Σώματος Περιφέρειας Ηπείρου σου λέει ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ.
Για την προσφορά σου.
Για το ήθος σου.
Για την παρουσία σου.
Γιατί είσαι…
Πατέρας. Πυροσβέστης. Ήρωας.
Να προσέχεις, μπαμπά.
Ακολουθήστε το
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
