Την αποχώρησή του λόγω συνταξιοδότησης ανακοίνωσε έπειτα από 34 χρόνια εργαζόμενος του Δήμου Ιωαννιτών και ενεργής πορείας στον συνδικαλισμό στους εργαζόμενου ΟΤΑ ο Χρήστος Μεντής
Ο ίδιος σε μήνυμά του αναφέρει:
Αγαπητοί συνάδελφοι/σσες, συναγωνιστές/στριες, αγαπητοί σύντροφοι/σσες… Μετά από 34 χρόνια υπηρεσίας αποχωρώ λόγω συνταξιοδότησης.
Στα 34 χρόνια γνωρίστηκα καλά, σχεδόν με όλους τους συναδέλφους απ’ όλους τους Δήμους του Νομού, αφού είχα την τιμή να είμαι για 31 χρόνια εκλεγμένος στα σωματεία και από αυτά τα 23 χρόνια πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και 8 χρόνια στο ΝΤ ΑΔΕΔΥ, απ’ τα οποία τα 3 χρόνια γραμματέας του. Αυτό, ως αποτέλεσμα της αγωνιστικής, ανιδιοτελούς δράσης της παράταξης και των συναγωνιστών που σήκωσαν το βάρος όλα αυτά τα χρόνια αγκαλιάζοντας όλους τους εργαζομένους ανεξαρτήτως σχέσεων εργασίας και ανεξάρτητα σε ποια παράταξη και αν ήταν.
Ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Ν. Ιωαννίνων είχε έντονη πολιτικοσυνδικαλιστική δράση με την συμμετοχή 5-6 παρατάξεων στις εκλογές. Με σταθερές αρχές και ανοιχτές διαδικασίες, μέσα από πολλές συσκέψεις και συνελεύσεις είχε σημαντικές επιτυχίες στη δράση του και αυτό οφείλεται στη μαζική στήριξη και συμμετοχή των εργαζομένων.
Με τις αποχές και τις απεργίες που φτάνανε και τις 23 ημέρες – το γνωρίζουν πολύ καλά οι παλαιότεροι – αλλά και τους πολύπλευρους αγώνες, πετύχαμε:
Τις μόνιμες προσλήψεις, το πριμ παραγωγικότητας (εμείς το πήραμε πρώτοι σε όλη τη Ελλάδα) και μετά το πήρανε όλοι οι Δήμοι (το έπαιρναν και σε άλλα υπουργεία).
Τη μονιμοποίηση εκατοντάδων συμβασιούχων. Με δικαστικές αποφάσεις πάνω από 120 συναδέλφους.
Χωρίς αυτούς τους εργαζόμενους θα είχαν καταρρεύσει από τότε οι υπηρεσίες.
Την τακτοποίηση των εργαζόμενων από το Ξενία μετά την ιδιωτικοποίηση με ένα διαρκή αγώνα συμπαράστασης.
Την απόδοση 4.500 ευρώ επιπλέον το χρόνο για κάθε εργαζόμενο των παιδικών σταθμών μετά την κάθοδο των συναδέλφων με πούλμαν στο συνέδριο της ΚΕΔΕ (ο μοναδικός σύλλογος), στη Λευκάδα, γιατί δεν έφταναν τα χρήματα, ούτε για την μισθοδοσία που είχαν τότε μεταφερθεί στους Δήμους.
Έγινε καθοριστική παρέμβαση με κατάληψη στην αίθουσα συνεδρίου και με ομιλία.
Με τους αγώνες ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις με κατάληψη στους χώρους δημοπρασίας και ακυρώσεις σε Δήμο Ιωαννιτών και Πωγωνίου.
Πραγματοποιήσαμε μεγάλες μαζικές πορείες, με τα απορριμματοφόρα σε παράταξη στη Περιφέρεια και στο Δήμο, όπως και νυχτερινή πορεία με απορριμματοφόρα.
Κατάληψη στο Δημοτικό Συμβούλιο για να μην περάσει η Ιδιωτικοποίηση.
Παράλληλα ο σύλλογός μας συμμετείχε στην Επιτροπή Ειρήνης του Νομού Ιωαννίνων και στις μεγάλες αντιπολεμικές – αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις για τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία, όπου με συναδέλφους και φιλειρηνιστές καταλάβαμε τον αεροδιάδρομο της βάσης του Άκτιου, που απογειώνονταν τα ΑΒΑΚΣ.
Σταθμός όμως στη στάση του συλλόγου μας θεωρώ την απόφαση εγγραφής στον σύλλογο όλων των εργαζομένων, ανεξαρτήτως σχέσεων εργασίας σε όλους τους Δήμους του Νομού, ΟΛΩΝ των συμβασιούχων.
Τα μέλη του συλλόγου, με μια Ιστορική απόφαση δείξανε στη πράξη την αλληλεγγύη και τη στήριξη προς τα πιο ευάλωτα τμήματα της τάξης μας, τους συμβασιούχους.
Με ψήφους 407 έναντι 7…!!! πήραμε απόφαση σε τακτική συνέλευση να ψηφίσουν και αυτοί οι εργαζόμενοι για Δ.Σ. και για αντιπροσώπους στην ΠΟΕ- ΟΤΑ. Οι ενστάσεις από τους επικεφαλής των παρατάξεων της ΠΑΣΚΕ και της ΔΑΚΕ στις εκλογές για την ΠΟΕ-ΟΤΑ (συμπράξανε και στο προεδρείο), δεν πτόησε τους εργαζομένους. Αυτή η απόφαση, η μοναδική στην Ελλάδα δέχτηκε την μήνη στο συνέδριο της ΠΟΕ-ΟΤΑ από την κεντρική ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ, αποκλείοντας το σύλλογο μας από το συνέδριο. Προς τιμή τους οι εργαζόμενοι επέμεναν στην απόφαση για τους συμβασιούχους και στο επόμενο συνέδριο ήμασταν 3 τρεις σύλλογοι και στο επόμενο 18.
Τελικά η υποχώρηση και της ΔΑΣ στη ΠΟΕ-ΟΤΑ, κεντρικά από αυτό το δίκαιο αίτημα έφερε πισωγύρισμα στο αγώνα που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Αγαπητοί συνάδελφοι…
Σε όλη την διαδρομή μου, πάλεψα με όλες μου τις δυνάμεις, με κόπους και θυσίες, χωρίς ιδιοτέλεια, χωρίς υποχωρήσεις, αταλάντευτα για το δίκιο μας, το δίκιο όλων των συναδέλφων, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υπήρξαν παραλήψεις ή αδυναμίες. Όμως, απ’ αυτό που κρινόμαστε όλοι, είναι η συνέπεια που πρέπει να μας διακρίνει, να παλέψουμε αυτά που λέμε και πιστεύουμε, απέναντι σε αυτό που δεσμευόμαστε στους συναδέλφους, στην εργατική τάξη, στην κοινωνία.
Πιστοί στις αρχές μας, χωρίς ταλάντευση. Ορθοβαδίζοντας και ορθοστατούντες με Ενότητα-Συσπείρωση για ΑΓΩΝΕΣ – ΡΗΞΗ και ΑΝΑΤΡΟΠΗ αυτής της βάρβαρης πολιτικής.
Θέλω να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους που βρεθήκαμε στους δρόμους όλα αυτά τα χρόνια και στην παράταξη μέχρι τώρα. Αλλά ιδιαίτερα, τους Ζιώγα Χρήστο, Τσιγάρα Μιχάλη, Ράπτη Σούλα, Πανταζή Παναγιώτη, Πανταζόπουλο Δημήτρη, Μαμακή Μιχάλη και τον Αγγέλη Νίκο, αυτούς που πρωτοξεκινήσαμε σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο για μας, αρχές της δεκαετίας του 1990, με την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών, την πολυδιάσπαση του πολιτικού μας φορέα ΚΚΕ και των συνδικαλιστικών παρατάξεων.
Δηλώσαμε παρών, παρά την απαξίωση και την μοιρολατρία που ήθελαν να μεταφέρουν στον κόσμο οι κυρίαρχοι πολιτικοί κύκλοι.
Εύχομαι στον σύλλογο, αλλά και σε κάθε συνάδελφο ξεχωριστά συνεπή στάση και νικηφόρους αγώνες με υγεία και δύναμη.
Γειά σας,
ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΕΝΤΗΣ
Ακολουθήστε το
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
