Ὁ ἀγγελικός ὕμνος, πού ἀκούσθηκε κατά τήν νύχτα τῆς γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ μας στη Βηθλεέμ, «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καί ἐπί γῆς εἰρήνη», τονίζει ιδιαίτερα τό μεγάλο ἀγαθό τῆς εἰρήνης, πού μέ τήν γέννησή του ἔφερε ὁ Χριστός στον κόσμο. Καί αὐτό δείχνει, ὅτι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ εἶναι, νά ἐπικρατεῖ στόν κόσμο ἡ εἰρήνη.
Ἡ εἰρήνη εἶναι τό μεγαλύτερο ἀγαθό γιά κάθε ἄνθρωπο, πού τόν κάνει νά μπορεῖ νά διαβαίνει τήν ζωή του ἤρεμος καί χαρούμενος, ἀφοσιωμένος στά δημιουργικά του ἔργα καί ἐπιτυγχάνοντας τόν προορισμό τῆς ζωῆς του.
Εἶναι κρίμα, μιά ζωή πάνω στή γῆ, πού εἶναι τόσο σύντομη, νά τήν κάνουμε τόσο σκληρή καί πικραμένη, ἐνῶ θά μπορούσαμε, βοηθώντας ὁ ἕνας τόν ἄλλον νά εἴμαστε χαρούμενοι καί εὐτυχισμένοι. Ἡ εἰρήνη λοιπόν εἶναι προϋπόθεση γιά τήν προκοπή, τήν εὐημερία καί τήν ἐπιβίωση τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
Ἡ πραγματικότητα ὅμως εἶναι σκληρή καί μᾶς ἔχει διδάξει ὅτι αὐτό τό πολύτιμο ἀγαθό τῆς ζωῆς εἶναι πολύ εὔθραυστο, πού τό συντρίβουν καί τό κουρελιάζουν οἱ πόλεμοι καί τά μίση τῶν ἀνθρώπων. Από τούς ἀρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα βλέπουμε τούς πολέμους να συνταράσσουν τό πρόσωπο τῆς γῆς, νά δημιουργοῦν ἑκατόμβες νεκρῶν, πληγές, πόνο καί δυστυχία. Καί αὐτό τό θηρίο τοῦ πολέμου, πιό φοβερό καί ἀπαίσιο προβάλλει σήμερα, κάτω ἀπό τήν ἀπειλή ἑνός πυρινικοῦ ὁλοκαυτώματος, πού θά σημάνει ἀσφαλῶς τό τέλος τῆς ἀνθρωπότητας.
Ὡστόσο ὁ διακαής πόθος ὅλων τῶν λαῶν, ὅλων τῶν ἀνθρώπων, εἶναι νά ζήσουν εἰρηνικά, καί νά ἐπιλύσουν τίς διαφορές μεταξύ τους, μέ συνεννόηση καί εἰρηνικά μέσα. Κανένας ἀπό τούς λαούς δέν θέλει τόν πόλεμο, διότι γνωρίζουν ὅτι φέρνει τήν καταστροφή σέ ὅλους, ἀκόμη καί στούς νικητές. Γι’ αὐτό φωνάζουν καί διαμαρτύρονται με κάθε τρόπο, σ’ όλο τον κόσμο, για τούς ἀσυλλόγιστους εξοπλισμούς, πού προετοιμάζουν τήν καταστροφή τοῦ κόσμου.
Αλλά τότε ποιοί θέλουν τόν πόλεμο καί ἀποτελοῦν ἀπειλή γιά τήν ἀνθρωπότητα; Ἀτυχῶς μερικοί ηγέτες, ἰδίως τῶν μεγάλων λαῶν, οἱ ὁποῖοι κυβερνοῦν τήν τύχη τοῦ κόσμου, καί πίσω ἀπό αὐτούς, ὅλοι ἐκεῖνοι πού ἀπό τούς πολέμους πλουτίζουν. Διότι δέν πρέπει να ξεχνᾶμε, ὅτι οἱ πολεμικές βιομηχανίες εἶναι οἱ πιό ἐπικερδεῖς καί στηρίζουν κατά τό πλεῖστον τήν οικονομία τῶν μεγάλων.
Πῶς ὅμως μπορεῖ νά διασωθεῖ ή ειρήνη μέσα σ’ ένα κόσμο ἀλληλοσυγκρουόμενο, μέ διαφορετικές πεποιθήσεις, κοινωνικά συστήματα καί φιλοσοφία τῆς ζωῆς, πού διαιρούν τόσο βαθειά τούς ἀνθρώπους καί γεμίζουν μέ μίση τήν καρδιά τους; Βέβαια ὁ καθένας ὑποστηρίζει, ὅτι ἡ άποψή του περί τῶν πραγμάτων τῆς ζωῆς εἶναι ἡ πιό ὀρθή. Γεγονός ὅμως πάλι εἶναι, ὅτι σέ ὅλες τίς ἀνθρώπινες πεποιθήσεις καί ἐπιδιώξεις ὑπάρχουν ἀτέλειες καί λάθη. Τό ἀγαθό ὅμως τῆς εἰρήνης βρίσκεται πάνω ἀπ’ ὅλα αὐτά καί πρέπει μέ κάθε τρόπο νά τό κατοχυρώσουμε καί νά τό μονιμοποιήσουμε στή γῆ. Εὐχῆς ἔργο. Πῶς ὅμως θά τό ἐπιτύχουμε;
Θά τό ἐπίτυχουμε, ἂν καταλάβουμε, ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν ἴσο δικαίωμα να ζήσουν καί νά χαροῦν τήν ζωή. Ἂν ἀποδώσουμε σέ ὅλους τούς λαούς δικαιοσύνη καί παύσουμε νά τούς διακρίνουμε σε μεγάλους και μικρούς, σέ πλούσιους και φτωχούς. Διότι εἶναι μεγάλο στίγμα γιά τόν πολιτισμό τοῦ αἰῶνα μας νά πεθαίνουν δεκάδες ἑκατομμύρια άνθρωποι στόν κόσμο ἀπό τήν πείνα καί τήν στέρηση.
Θά τό ἐπιτύχουμε, ἂν ἀφεθοῦν οἱ ἄνθρωποι καί οἱ λαοί νά σκέπτονται καί νά ἐκφράζονται ελεύθερα καί νά ἀποφασίζουν γιά τήν ζωή τους. Πρέπει ἐπί τέλους να σεβασθοῦμε τό πολυτιμότατο ἀγαθό τῆς ἐλευθερίας, πού χάρισε ὁ Θεός στόν ἄνθρωπο καί γιά τό ὁποῖο χύθηκαν καί χύνονται ποταμοί αἱμάτων.
Θά τό ἐπιτύχουμε, ἂν βάλουμε κατά μέρος τις διαφορές μας, μπροστά στόν κοινό σκοπό τῆς εἰρήνης καί τῆς ἐπιβιώσεως.
Θά τό ἐπιτύχουμε, ἂν ὁ καθένας προσέξει τόν ἑαυτό του καί τόν καταστήσει μία εἰρηνική καί δημιουργική μονάδα στήν ὑπηρεσία τοῦ συνόλου. Διότι ἂν μέσα του δέν εἰρηνεύει καί μισεῖ καί ὑποβλέπει τόν συνάνθρωπό του, γίνεται αἰτία αναστάτωσεως, καί τότε πιά εἰρήνη ἐπιθυμεῖ καί ἐπιδιώκει;
Θά τό ἐπιτύχουμε τέλος, ἂν εἰρηνεύουμε μέ τόν Θεό, ἀπό τόν ὁποῖον ὅλα τά ἀγαθά ξεκινοῦν.
Αὐτό λοιπόν τό ἀγαθό, πού τόσο διακαῶς τό ἐπιθυμοῦμε ὅλοι, τό προσφέρει ὁ Θεός σήμερα δωρεάν, σέ ὅλους τούς ἀνθρώπους, σέ ὅλη τή γῆ.
Ἄν ὁ κόσμος ἀκούσει τήν φωνή τοῦ οὐρανοῦ καί καταλάβει ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἀδελφοί, τότε ὁ πόθος τους θα γίνει πραγματικότητα και ὄντως θά ὑπάρξει « ἐπί γῆς εἰρήνη».
Χρόνια πολλά κι’ εὐλογημένα.
† Ὁ Παραμυθίας, Φιλιατών, Γηρομερίου και Πάργας ΤΙΤΟΣ
