Γράφει ο Βασίλης Ιωάννου
Από τη στιγμή που ως περιοχή, καλώς ή κακώς, επιλέξαμε τον τουρισμό ως βασικό τομέα ανάπτυξης, θεωρούνται δεδομένες και οι βασικές μας προτεραιότητες:
Να αναδείξουμε, να προστατεύσουμε και να αξιοποιήσουμε, με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, αυτά που η φύση και η ιστορία μας έχουν “δωρίσει” απλόχερα.
Μέχρι εδώ , δε νομίζω ότι «κομίζω γλαύκας εις Αθήνας», ούτε φαντάζομαι ότι διαφωνεί κάποιος από τους αναγνώστες .
Οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι στο κομμάτι που αφορά τα αρχαιολογικά αποθέματα αναμφίβολα τα τελευταία χρόνια γίνεται μια συστηματική δουλειά από τις αρμόδιες εφορείες αρχαιοτήτων, συνεπικουρούμενες και από τις αξιόλογες πρωτοβουλίες και προτάσεις του σωματείου “Διάζωμα”.
Σε ότι όμως έχει να κάνει με την αξιοποίηση του παραλιακού μετώπου θεωρώ ότι στο ίδιο διάστημα κάναμε “ένα βήμα μπρος και δύο πίσω”.
Ενώ βλέπουμε την ιδιωτική πρωτοβουλία να προχωράει σε σοβαρές επενδύσεις, αναβαθμίζοντας τις τουριστικές υποδομές (καταλύματα, μαρίνες, επιχειρήσεις εστίασης κλπ), οι κρατικοί και δημόσιοι φορείς δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, επιδεικνύοντας ενίοτε μια άνευ προηγουμένου αδράνεια ή και αδιαφορία.
Και τα λέω αυτά διότι, για να αναβαθμιστεί το τουριστικό προϊόν της περιοχής και να επιμηκυνθεί η σεζόν, το κεντρικό κράτος και η αυτοδιοίκηση οφείλουν τουλάχιστον:
- Να συμβάλλουν στην άρση της συγκοινωνιακής απομόνωσης της περιοχής μας, κατασκευάζοντας σύγχρονες και ασφαλείς οδικές συνδέσεις της παράκτιας ζώνης της Πρέβεζας, με την Εγνατία και την Ιόνια Οδό.
- Να προστατεύσουν τις εξαιρετικές παραλίες, από κάθε είδους ρύπανση, με τα αναγκαία δίκτυα αποχέτευσης και βιολογικών καθαρισμών.
- Να μεριμνήσουν ώστε την θερινή σεζόν να υπάρχει σε επάρκεια καλής ποιότητας νερό.
4.Να ολοκληρώσουν το Ειδικό Χωροταξικό πλαίσιο για τον Τουρισμό, μαζί και τα τοπικά πολεοδομικά σχέδια και τις αναγκαίες επεκτάσεις των παράκτιων οικισμών..
Και εύλογα τίθεται το ερώτημα προς τους αρμόδιους.
Τι από τα παραπάνω έχει υλοποιηθεί τα τελευταία 10-15 χρόνια;
Η διαπίστωση είναι ότι σε όλους τους κρίσιμους τομείς, δεν έχει γίνει κάτι ολοκληρωμένο, παρ’ ότι υπήρχαν και οι χρηματοδοτήσεις και οι απαραίτητες μελέτες.
- Στο οδικό δίκτυο η κατάσταση είναι γνωστή.
Αν εξαιρέσουμε την παράκαμψη της Νικόπολης και την κατασκευή ορισμένων κυκλικών κόμβων, καμιά άλλη ουσιαστική βελτίωση δεν έχει υπάρξει.
Και μη ξεχνάμε ότι όλες οι μελέτες, που ήταν σε εξέλιξη και για τις οποίες δαπανήθηκαν σημαντικοί εθνικοί πόροι, όλες ανεξαιρέτως, πετάχτηκαν στο κάλαθο των αχρήστων.
Ενώ με την ολοκλήρωση της “Αμβρακίας οδού” η παραλιακή Ε.Ο. έχει επιβαρυνθεί υπερβολικά, εγκυμονώντας σοβαρούς κινδύνους οδικής ασφάλειας.
- Στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος, μία από τα ίδια.
Το μεγάλο έργο της “συλλογής, μεταφοράς, επεξεργασίας και διάθεσης λυμάτων των παραλιακών οικισμών”, που είχε ενταχθεί στο προηγούμενο ΕΣΠΑ με προϋπολογισμό 15 εκατομμυρίων , από το έτος 2016, ακόμη δεν έχει ολοκληρωθεί, με ότι αυτό σημαίνει για την προστασία της παράκτιας ζώνης.
Παρ’ ότι έχουν περάσει 9 χρόνια, το σημαντικό αυτό έργο που αφορούσε την κατασκευή αποχετευτικού δικτύου και τη λειτουργία βιολογικού καθαρισμού, συνεχίζει να παίρνει τη μία παράταση μετά την άλλη.
Η Περιφέρεια Ηπείρου που μελέτησε ,σχεδίασε, δημοπράτησε και είχε την επίβλεψη του έργου, έχει και την αποκλειστική ευθύνη για την πορεία του, όπως επίσης ευθύνη έχει και για τις ζημιές που έχουν προκληθεί στο οδικό δίκτυο της περιοχής, οι οποίες θα πρέπει πριν την παραλαβή του έργου να αποκατασταθούν.
- Ένα εξ ίσου σημαντικό έργο, αυτό της «Ύδρευσης παράκτιας ζώνης του νομού», από την Καστροσυκιά μέχρι και τη Βαλανιδοράχη, γράφει τη δικιά του ιστορία.
Πρόκειται για διαδημοτικό έργο, των Δήμων Πρέβεζας και Πάργας, που θα έδινε οριστική λύση στο μείζον πρόβλημα της έλλειψης νερού την τουριστική περίοδο.
Αν και διέθετε από το 2010 ολοκληρωμένη μελέτη και από το 2018 εξασφάλισε χρηματοδότηση, παρά ταύτα ο Δήμος Πρέβεζας, που είχε και την ευθύνη του έργου, επέδειξε μια άνευ προηγουμένου ολιγωρία και προχειρότητα μη καταφέρνοντας να φέρει σε πέρας τις διαδικασίες δημοπράτησης και συμβασιοποίησης του έργου.
Το τελευταίο διάστημα και αφού το έργο πέρασε από χίλια κύματα, αποφασίστηκε το φυσικό αντικείμενο του έργου να διαχωριστεί και ο καθένας από τους δύο Δήμους να ξεκινήσει εξ αρχής τις δικές του διαδικασίες.
Προβλέπουμε ότι, εφόσον συνεχίσει να υπάρχει η χρηματοδότηση, το έργο θα ολοκληρωθεί μετά από τουλάχιστον 3 χρόνια.
- Τέλος σε ότι αφορά το Χωροταξικό για τον τουρισμό, τις πολεοδομήσεις και τις επεκτάσεις οικισμών, οι διαδικασίες τρέχουν δυστυχώς με ρυθμούς “χελώνας”..
Από όσα περιέγραψα παραπάνω το συμπέρασμα είναι ένα:
Όσο οι μεγάλες αυτές εκκρεμότητες δεν αντιμετωπίζονται θετικά, τόσο η υστέρηση και η υπανάπτυξη θα διαιωνίζονται, παρά τα πολλά συγκριτικά πλεονεκτήματα της περιοχής.
Αυτό ας το έχουν υπόψη τους αυτοί που βάζουν πολύ ψηλά τον πήχη της τοπικής ανάπτυξης!
Ακολουθήστε το
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.
