Το σπήλαιο βρίσκεται εντός της Μονής Κηπίνας πριν τους Καλαρύτες, στην περιοχή των Τζουμέρκων. Λόγω της Μονής η ανθρώπινη παρουσία ξεκίνησε από πολύ παλιά, ενώ η πρώτη σπηλαιολογική επίσκεψη έγινε από την Άννα Πετροχείλου το 1956. Πρόκειται για παλιά κοίτη υπόγειου ποταμού με τη στάθμη του νερού να βρίσκεται 60 μέτρα χαμηλότερα, αφού στη βάση της ορθοπλαγιάς υπάρχει ενεργό υπόγειο ποτάμι με σιφώνι στα πρώτα 20 μέτρα.

Ο αγωγός διανοίγεται σε ασβεστόλιθο και κοντά στην έξοδο έχει χαμηλότερο ταβάνι ενώ προχωρώντας βαθύτερα η διατομή μεγαλώνει, αφού μάλλον υπήρχε μεγαλύτερη ροή νερού. Επίσης όπου το ταβάνι είναι χαμηλό το πλάτος του αγωγού είναι μεγαλύτερο, ενώ στενότεροι είναι οι αγωγοί με ψηλή οροφή. Το μήκος του σπηλαίου είναι 250μ., ενώ σε κάποια σημεία υπάρχουν μικρότερες διακλάσεις και αγωγοί που ενώνονται με τον κύριο άξονα. Το δάπεδο, όπως και το ταβάνι, σε πολλά σημεία είναι επίπεδο, ενώ σε άλλα κατακερματισμένο, δείχνοντας την σε βάθος διάβρωση του αγωγού, που πιθανώς να επικοινωνεί με το υπόγειο ποτάμι χαμηλότερα.

Μικρή η παρουσία σπηλαιοδιάκοσμου, μιας και το σπήλαιο κατά τη δημιουργία του ήτανε πληρωμένο με νερό. Υπάρχουν μερικοί σταλακτίτες, κουρτίνες και μία εντυπωσιακή κολώνα τριών μέτρων. Αντίθετα το νερό έχει αφήσει το στίγμα στα τοιχώματα του σπηλαίου με τις χαρακτηριστικές γλυφές πάνω στον ασβεστόλιθο. Επίσης είναι γραμμένο παντού και κατά την παράδοση λειτούργησε και ως κρυφό σχολείο.Αν και σε κάποια σημεία υπάρχει γουανό ελάχιστες νυχτερίδες παρατηρήθηκαν.Στον τελευταίο θάλαμο παρουσιάζει πρώην σιφώνι που έχει πληρωθεί με ιζήματα. Είναι σχεδόν σίγουρη η συνέχεια του αγωγού πίσω από αυτό, ενώ πιθανό να ξεκινάει ψηλότερα από ανεξερεύνητο βάραθρο ΒΔ της μονής.

canyoning-caving

Κοινοποίηση

Κοινοποιείστε στους φίλους σας!