Βιντεοκασέτες… Μπορεί για τη σύγχρονη εποχή να θεωρείται κάτι παλιό και παρωχημένο, ωστόσο για αρκετούς ανθρώπους ακόμα, αποτελούν πηγή αναμνήσεων και ξέγνοιαστης παιδικής ηλικίας, αλλά και αποδεικτικό στοιχείο μίας άλλης, τελείως διαφορετικής εποχής. Όταν εφευρέθηκαν και κυκλοφόρησαν στο κοινό, ήταν ένα σύγχρονο θαύμα. Οι συλλογές οικιακών ταινιών έγιναν βασικό στοιχείο σχεδόν κάθε σπιτιού και δεν υπήρχε σπίτι χωρίς τουλάχιστον ένα βίντεο.
Οι βιντεοκασέτες ήταν το μέσο επιλογής για να παρακολουθήσουμε ταινίες ή και να ηχογραφήσουμε αγαπημένες τηλεοπτικές εκπομπές. Ερχόμενοι βέβαια στο σήμερα αν ρωτήσεις ένα παιδί τι είναι η βιντεοκασέτα, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μείνει να μας κοιτάζει με ένα απορημένο ύφος.
Μέσω της βιντεοκασέτας ήταν σαν να ήμασταν στο σινεμά, χωρίς όμως να χρειαζόταν να βγούμε απ’ τα σπίτια μας. Κάπως έτσι άρχισαν να ξεφυτρώνουν τα βίντεο κλαμπ καθιερώθηκαν οι Παρασκευές και τα Σάββατα ως ημέρες βιντεοκασέτας.
Πως να εξηγήσεις λοιπόν στα σημερινά παιδιά, ότι παλαιότερα, ολόκληρες οικογένειες στοιβάζονταν σε ένα αυτοκίνητο το βράδυ της Παρασκευής, οδηγούσαν στο τοπικό κατάστημα με βιντεοκασέτες και έτρεχαν στο ράφι των νέων εκδόσεων ελπίζοντας να βρουν τη βραδινή τους διασκέδαση!; Ήταν ο μόνος τρόπος που μπορούσε κάποιος να κάνει μαραθώνιους ταινιών στο σπίτι με την οικογένεια του.
Μερικές φορές μάλιστα, έφευγαν με το τελευταίο αντίγραφο από το κατάστημα, ένα για το οποίο, ίσως και να μάλωναν με άλλους πελάτες για το ποιος θα το πάρει.
Όταν περπατούσες σε ένα μεγάλο κατάστημα που νοίκιαζε ή πούλαγε βιντεοκασέτες, ήταν πολύ διασκεδαστικό και είναι κάτι που φαντάζει πολύ διαφορετικό από το να κάνεις κύλιση πάνω-κάτω σε μια λίστα ταινιών με το ποντίκι.
Η παρακολούθηση ταινιών στο σπίτι στο βίντεο ήταν μια διαμορφωτική εμπειρία, που εδραίωσε την αγάπη μας για τις ταινίες και μάλιστα οδήγησε στην άνοδο της ποιότητας που βλέπουμε σήμερα.
Βιντεοκασέτες… Τί μου θύμισες τώρα…;;;
