Συγκεκριμένη πρόταση για την ασφαλιστική κάλυψη των κινδύνων που προκαλούν οι φυσικές καταστροφές, από τις ασφαλιστικές εταιρείες σε συνεργασία με το κράτος, θα καταθέσει σύντομα η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος στην κυβέρνηση, μετά από συνεργασία που είχε με διεθνείς αντασφαλιστικές εταιρείες.
Αυτό αποκάλυψε ο πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου στη συζήτηση με θέμα “Γεφυρώνοντας το κενό προστασίας για ένα ασφαλέστερο αύριο”, που πραγματοποιήθηκε με τον Andreas Brandstetter, President, Insurance Europe και τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννη Στουρνάρα, στο πλαίσιο της ανοικτής εκδήλωσης μετά την γενική συνέλευση της ΕΑΕΕ.
Στη συζήτηση ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας τάχθηκε υπέρ της σύμπραξης δημοσίου και ιδιωτικού τομέα για την κάλυψη του ασφαλιστικού κενού, ενώ όπως είπε και ο κ. Brandstetter, ανάλογη συζήτηση γίνεται σε όλη την Ευρώπη.
Απαντώντας σε ερώτηση για τις επιπτώσεις του «κενού προστασίας» στην οικονομία ο κ. Στουρνάρας σημείωσε αρχικά το κόστος των μεγάλων φυσικών καταστροφών που υπέστη η χώρα μας τις τελευταίες δεκαετίες. Ο σεισμός του 1999 προκάλεσε κόστος 4 δισεκατομμύρια, οι πυρκαγιές το 2007 κόστισαν 1,7 με 2 δισεκατομμύρια, η σοβαρή ξηρασία το 1990 κόστισε 1 δισεκατομμύριο. Όλα αυτά έχουν καλυφθεί κυρίως από, από το κράτος. Όλες, όλες αυτές οι ζημιές. Υπάρχει μια μελέτη που δείχνει ότι από το 1980 μέχρι το 2018, μόνο το 2% των ζημιών έχουν καλυφθεί από, από ιδιωτική ασφάλιση. Στη συνέχεια τόνισε ότι για να καλύψει τη διαφορά η ελληνική ασφαλιστική αγορά από την ευρωπαϊκή χρειάζεται ένα επιπλέον 5% του ΑΕΠ, για να φθάσει στο 7,5% του ΑΕΠ που είναι ο ευρωπαϊκός μέσος όρος.
Ακολούθως αναφέρθηκε στο «κενό» στο ισοζύγιο πλερωμών λέγοντας ότι ο ελληνικός λαός δεν αποταμιεύει αρκετά, γιατί μια άλλη ανάγνωση του ελλείμματος ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, είναι η διαφορά μεταξύ αποταμίευσης και επενδύσεων. Αποταμιεύουμε πολύ λίγο. Και γιατί αποταμιεύουμε πολύ λίγο ιδιωτικά γιατί έρχεται το κράτος και καλύπτει σχεδόν τα πάντα, είπε ο κ. Στουρνάρας.
Συμπλήρωσε ότι τα πάντα στη χώρα μας είναι pay as you go. Το συνταξιοδοτικό σύστημα, το σύστημα υγείας, το σύστημα καταστροφών. Άρα έχουμε ένα pay as you go σύστημα σχεδόν σε όλα. Είναι ας πούμε πατερναλιστικός καπιταλισμός. Σημαίνει ότι το, το κράτος στο τέλος της ημέρας θα έρθει και θα καλύψει τα πάντα. Νομίζω λοιπόν ότι αυτή είναι η ρίζα του προβλήματος. Ότι το κράτος θα έρθει στο τέλος και θα καλύψει όλες τις ζημιές. Χρειαζόμαστε μία ευαισθητοποίηση. Αυτό δεν μπορεί να συνεχισθεί. Η κλιματική αλλαγή έρχεται, ο ευρωπαϊκός νότος θα υποφέρει πολύ περισσότερο από τον ευρωπαϊκό βορρά. Ξέρετε ότι είμαστε μία από τις πρώτες τράπεζες, τις κεντρικές τράπεζες του κόσμου που εκπόνησε μελέτη σχετικά με την κλιματική αλλαγή, τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη χώρα με μετριοπαθείς εκτιμήσεις, βέβαια θα πρέπει να εκπονήσουμε νέα μελέτη τώρα χρησιμοποιώντας ένα προεξοφλητικό επιτόκιο 2%, το οποίο νομίζω ότι είναι κατάλληλο για τέτοια μακροπρόθεσμα προβλήματα στα επόμενα 100 χρόνια.
Έχω δει μια παρόμοια μελέτη στην Ισπανία είναι 0,8%ό πολύ παρόμοια. Αν λάβουμε αντίμετρα, πάει στο 0,6%, αλλά παραμένει σοβαρό. Έτσι, από τώρα και στο εξής θα πρέπει να το λάβουμε υπόψη ότι η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, ο Daniel, είναι ένα παράδειγμα για να ευαισθητοποιήσουμε τους ανθρώπους που πρέπει να διασφαλίσουν τους εαυτούς τους.
Το κόστος είναι 1% σε ετήσια βάση εδώ και εκατό χρόνια σύμφωνα με τις μελέτες που έχουμε δει και έχουμε κάνει. Άρα αυτό σημαίνει ότι αν αυτό δεν καλυφθεί από, από τον ιδιωτικό τομέα, θα καλυφθεί από, το κράτος, τον δημόσιο τομέα. Και αυτό δεν σημαίνει ότι ο ιδιωτικός τομέας δεν έχει ένα κόστος, θα έχει ένα κόστος αργότερα από την άποψη της υψηλότερης φορολογίας.
Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος τάχθηκε υπέρ των συμπράξεων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα στην ασφάλιση. Δεν είναι είτε δημόσιο είτε ιδιωτικό. Θα πρέπει να είναι ένας συνδυασμός των δύο. Φυσικά, ο σωστός συνδυασμός πρέπει να βρεθεί στην πράξη. Στην κατεύθυνση αυτή συμπλήρωσε ότι η διοίκηση της Τράπεζας και η Διεύθυνση Εποπτείας ιδιωτικής Ασφάλισης αναζητούν σε συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών λύσεις για το πώς θα καλυφθεί το ασφαλιστικό κενό, πώς θα αυξηθεί η ευαισθητοποίηση του κοινού. Άρα το υπουργείο, άρα η κυβέρνηση ακούει, ακούει. Οπότε είναι στο χέρι μας να βρούμε ποιος είναι ο βέλτιστος συνδυασμός των δύο, υπογράμμισε ο κ. Στουρνάρας,
Στην ίδια συζήτηση ο Πρόεδρος της Insurance Europe Andreas Brandstetter, σημείωσε μεταξύ άλλων ότι οι ίδιες συζητήσεις γίνονται και στην πατρίδα του την Αυστρία και σε όλη την Ευρώπη. Έχουμε τέσσερα μεγάλα παραγωγικά κενά, στην κλιματική αλλαγή, στις συντάξεις, στην υγεία και στην κυβερνοασφάλεια, είπε ο κ. Brandstetter. Ειδικά για το θέμα της κυβερνοασφάλειας δήλωσε ιδιαίτερα ανήσυχος λόγω της πολεμικής σύγκρουσης Ρωσίας-Ουκρανίας. Έχουμε λοιπόν μια κατάσταση, σε όλη την Ευρώπη. Τώρα τι μπορούμε να κάνουμε; Νομίζω ότι πρώτο είναι η ευαισθητοποίηση, ξεκινώντας από το σχολείο, ξεκινώντας από την εκπαίδευση, να μην κρύβουμε κάτι, και στη συνέχεια, δεύτερον, να μην λέμε ψέματα στους ανθρώπους. Το έχω στη χώρα μου. Έχω την έδρα μου στη Βιέννη, οπότε είμαι Αυστριακός. Ζω εκεί. Έχουμε παρόμοια συζήτηση εκεί. Και στην Αυστρία οι άνθρωποι βασίζονται επίσης στον πρώτο πυλώνα, συνταξιοδοτούνται στην ηλικία των 60, 65 ετών και ανακαλύπτουν ότι αυτό που έχουν ως εισόδημα στη συνέχεια στη σύνταξη είναι πολύ λιγότερο από ό, τι είχαν πριν. Και αν μιλήσω για τις γυναίκες, ειδικά στη χώρα μου, οι γυναίκες που συνταξιοδοτούνται, έχουν περίπου 40% λιγότερη σύνταξη κατά μέσο όρο.
Ο Andreas Brandstetter τόνισε ότι πρέπει να ξεκινήσουμε από τη ρίζα να εκπαιδεύσουμε τον κόσμο. «Πώς συμπεριφερόμαστε στην ιδιωτική ζωή; Έχω τρία παιδιά, έχω ένα γιο, είναι 30, έχω μια κόρη, 28, έχω ένα νεαρό αγόρι, νεαρό, 20. Και προσπαθούν να μεγαλώσουν, να είναι μια μέρα ανεξάρτητοι, να πάνε μόνοι τους, σωστά; Και είπα στην κόρη μου, ειδικά έχοντας κατά νου αυτό που είπα προηγουμένως για το χάσμα των συντάξεων μεταξύ ανδρών και γυναικών, είπα, κοίτα, μην εξαρτάσαι από έναν άνδρα. Προσπάθησε να αποταμιεύσεις κάποια χρήματα. Και μου είπε, λοιπόν μπαμπά, εγώ κερδίζω απλά όχι τόσα πολλά. Όμως ακόμα και αν αρχίσετε να αποταμιεύετε 10 ευρώ, 10 ευρώ το μήνα, είναι μια αρχή. Κανείς δεν μπορεί να μου πει ότι εφόσον έχει δουλειά, δεν μπορεί να αποταμιεύσει 10 ευρώ».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον ρόλο των ασφαλιστικών εταιρειών «Συχνά ακούω το επιχείρημα που λέει, ότι οι εταιρείες μας θέλουν να κερδίσουν χρήματα. Θέλω τώρα να ονομάσω αυτόν τον ελέφαντα στο δωμάτιο. Και πάντα λέω, καλά αυτό είναι αλήθεια γιατί οι περισσότερες ασφαλιστικές εταιρείες σε όλη την Ευρώπη, οι μετοχικές τους δομές δεν είναι ΜΚΟ. Έτσι, έχουμε επίσης μέτοχο, πρέπει να πληρώνουμε μισθούς στους ανθρώπους μας. Πρέπει να πληρώνουμε τις υπηρεσίες μας στους πελάτες μας. Και έχουμε και μετόχους που θέλουν να έχουν ένα δίκαιο, σωστό μέρισμα. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά αυτό δεν μας εμποδίζει να μπούμε, για παράδειγμα, σε θέματα σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα όπως βλέπουμε στο Βέλγιο, όπως βλέπουμε στην Ελβετία. Υπάρχουν λοιπόν χώρες, όπου λειτουργεί. Γιατί λοιπόν να μην λειτουργεί εδώ, όπως μόλις είπες, μπορώ να επιβεβαιώσω αυτό που είπες, Αλέξανδρε. Δεν υπάρχει κανένας λόγος που να λέει ότι δεν είναι δυνατόν. Είναι απλά ένα είδος πολιτικής βούλησης, μια βούληση, μια ισχυρή βούληση».
Ο κ. Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου ανέφερε ακόμη «ότι οι πολιτικοί, ανεξάρτητα αν προέρχονται από την αριστερά ή τη δεξιά ή το κέντρο, διστάζουν πολύ να πουν, να πουν στον κόσμο την αλήθεια, που είναι ότι το κράτος δεν μπορεί να καλύψει τα πάντα.
Βασικά ο τοπικός πολιτικός είναι εκεί από την πρώτη μέρα και λέει, μην ανησυχείς, είμαι εδώ, είμαι εδώ για τις συντάξεις σου, αδιαφορώ για τα δημογραφικά. Είμαι εδώ για την υγεία σας, είμαι εδώ για τις φυσικές καταστροφές. Δεν έχουν μιλήσει ακόμη για τον κυβερνοκίνδυνο ο οποίος είναι τεράστιου μεγέθους. Το θέμα λοιπόν έχει φτάσει στο σημείο όπου οι πολιτικοί είναι σε πολύ δύσκολη θέση τώρα να πουν, να πρέπει να πουν στον κόσμο ότι δεν θα συνεχίσει όπως παλιά. Και εσείς, και εδώ είμαι εγώ ως πολιτικός για να σας βοηθήσω να κάνετε κάποιο δημοσιονομικό χώρο, να σας δώσω κάποιο κίνητρο να διασφαλίσετε τον εαυτό σας και να παρέχετε διαχείριση κινδύνου στην οικογένειά σας που θα έρθει ιδιωτικά, εντάξει;
Υπάρχει μια βιομηχανία που είναι πλέον αξιόπιστη και όλα αυτά έχουν διευθετηθεί. Είχαμε μεγάλα προβλήματα στο παρελθόν. Αυτό λοιπόν είναι το μεγάλο ζήτημα. Όσο κάθε φορά που γίνεται μια φυσική καταστροφή, ένας πολιτικός βγαίνει στην τηλεόραση, ανεξαρτήτως του, του χρώματος, και λέει ότι θα σας δώσουμε τα λεφτά, κάτι που δεν συμβαίνει. Ο διοικητής αναφέρθηκε προηγουμένως στην καταστροφή, τον σεισμό του ’99.
Είπατε 4 δισεκατομμύρια νομίζω ήταν οι ζημιές. Η βιομηχανία πλήρωσε 100 εκατομμύρια, εντάξει, από τα 4 δισεκατομμύρια. Αλλά δεν νομίζω ότι το κράτος, οι απώλειες ήταν 4 δισεκατομμύρια. Δεν είμαι σίγουρος ότι το κράτος πλήρωσε πραγματικά 4 δισεκατομμύρια στους ανθρώπους για να ξαναχτίσουν τα σπίτια τους. Δεν ξέρω. Ξέρετε, το θέμα είναι ότι πρόκειται για ένα πολιτικό πρόβλημα. Πρέπει να αλλάξει η κουλτούρα. Οι πολιτικοί πρέπει να βγουν μετά την επόμενη καταστροφή και να πουν, κοιτάξτε, σας δίνω τόσα πολλά ώστε να μην είστε στο δρόμο, αλλά σας δίνω επίσης κάποια κίνητρα, κάποια καθοδήγηση, κάποια εκπαίδευση για να πάτε να ασφαλιστείτε και να πώς θα το κάνετε. Αυτό είναι όλο.
Ο Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου από την πλευρά του ανέφερε ακόμη την ανάγκη άρσης των αντικινήτρων. «Υπάρχουν κάποιοι φόροι. Είμαστε σε συζητήσεις με τον υπουργό Οικονομικών, το υπουργείο Οικονομικών, για να δούμε πόσα χρήματα παίρνει το κράτος από κάποιους από αυτούς τους φόρους. 15% φόρος στο ασφάλιστρο υγείας, 15% φόρος για την ασφάλιση του σπιτιού σας. Πόσα εισπράττει το κράτος σε σχέση με το τι χάνει έχοντας όλη αυτή την έκθεση, όλο αυτό το κενό προστασίας όταν υπάρχει σεισμός, πλημμύρα και ό,τι άλλο. Συμπάσχω με τους πολιτικούς φίλους μου που είναι στην κυβέρνηση, οι οποίοι, ξέρετε, πρέπει να διαχειριστούν έναν προϋπολογισμό, εντάξει; Και αυτό δεν μπορεί να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά την ίδια στιγμή υπάρχει κάποια εργασία που πρέπει να γίνει χωρίς αυτή την αρνητική προδιάθεση κατά της ιδιωτικής ασφάλισης. Αυτό είναι το νούμερο ένα. Νούμερο δύο, θέλω να επικεντρωθώ σε μερικά πράγματα. Φυσικές καταστροφές. Έχω δει κάποιες συζητήσεις στον ελληνικό δημόσιο χώρο, αν η ελληνική ασφαλιστική βιομηχανία έχει τη δυνατότητα να διασφαλίσει τα πάντα. Λοιπόν, ας δούμε το σημείο εκκίνησης. Είμαστε στο 15% των σπιτιών, στο 16% των σπιτιών, οι ασφαλιστές. Έχουμε πολλές δυνατότητες να διασφαλίσουμε, όλο το χώρο και εκεί που υπάρχουν δύσκολες καταστάσεις. Μετά υπάρχει η συνεργασία του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Δράττομαι εδώ της ευκαιρίας να σας πω ότι η Ένωση έχει συνεργαστεί με τη διεθνή αντασφαλιστική κοινότητα και θα παρουσιάσουμε πολύ σύντομα στην κυβέρνηση συγκεκριμένες τεχνικές λύσεις σε περιπτώσεις που έχουμε τεράστιες φυσικές καταστροφές. Άρα το κράτος είναι είτε αντασφαλιστής στο επίπεδο 1, 2, 3, αυτό, αυτό είναι πέρα από αυτή τη συζήτηση. Υπάρχουν λοιπόν λύσεις και το σημείο που θέλω να σας αφήσω είναι ότι δεν είμαστε μοναδικοί.
