Ο Μίμης (Δημήτρης) Φωτόπουλος του Νικολάου (Ζάτουνα Αρκαδίας, 20 Απριλίου 1913 – Αθήνα, 29 Οκτωβρίου 1986) υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού κινηματογράφου.
Γεννήθηκε στη Ζάτουνα Γορτυνίας και ήταν γιος του Νικολάου Φωτόπουλου και της Άννας Παπαδοπούλου από το Αίγιο. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου και παρακολούθησε μαθήματα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών (μέχρι το β΄ έτος, 1933). Συμμετείχε στο ΕΑΜ, και για τη δράση του εξορίστηκε στην Ελ Ντάμπα, κατά τα Δεκεμβριανά.
Εργάσθηκε ως ηθοποιός – θιασάρχης από το 1952 και σκηνοθέτης από το 1960. Έγραψε 7 βιβλία και 3 αυτοβιογραφικά και 2 θεατρικά έργα που έχουν παιχτεί. Οργάνωσε 5 εκθέσεις ζωγραφικής.
Υπήρξε μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών. Τιμήθηκε με τα παράσημα Χρυσό Σταυρό του Γεωργίου Α΄ και Σταυρό του Αποστόλου Μάρκου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας.
Ο Μίμης Φωτόπουλος ασχολήθηκε για πολλά χρόνια και με αξιοσημείωτη επιτυχία με την τεχνική του κολάζ και μάλιστα με έναν πολύ ιδιαίτερο τρόπο, τη χρήση «ψηφίδων» από γραμματόσημα με τις οποίες έφτιαξε μεγάλο αριθμό ζωγραφικών πινάκων.
Σημαντικότερες συμμετοχές του ήταν στο «Βυσσινόκηπο» του Τσέχωφ, στις «Αγριόπαπιες» του Ίψεν στο Θέατρο Τέχνης «Κάρολος Κουν», στο «Όνειρο καλοκαιρινής νύκτας» του Σαίξπηρ στο θέατρο του Βασιλικού Κήπου και για πολλά χρόνια συνεργάστηκε με τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Εμφανίστηκε σε δεκάδες κωμωδίες, αλλά και δραματικούς ρόλους. Χαρακτηριστικές ερμηνείες στο «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ» και «Δον Καμίλο». Επίσης σε περισσότερες από 100 ταινίες με κωμικούς ρόλους όπως “Η κάλπικη λίρα”, “Λατέρνα, φτώχεια και φιλότιμο”, “Τα κίτρινα γάντια”, “Το σωφεράκι”, “Ο εμίρης και ο κακομοίρης”, “Ο γρουσούζης” κ.ά. Χαρακτηριστική του κινηματογραφική ατάκα που βρίσκουμε στην ταινία Ο ουρανοκατέβατος: «Και μετά θα κάααθεσαι!»
Απεβίωσε σε ηλικία 73 ετών στην Αθήνα στις 29 Οκτωβρίου 1986.
