Η Ελένη Σίντου είναι μια ταλαντούχα Γιαννιώτισσα συγγραφέας που με τα έργα της έχει καταφέρει να κατακτήσει τις καρδιές του κοινού. Με τον μοναδικό της τρόπο γραφής, μας ταξιδεύει σε κόσμους φαντασίας και μας καθηλώνει με τις ιστορίες της.
Στα σημερινά ΠΡΟΣΩΠΑ, θα πρέπει να αναδειχθεί και να παρουσιαστεί ακόμη μια φορά η σπουδαιότητα του έργου της Ελένης Σίντου, η διλογία από τα “ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΑ ΤΕΙΧΗ” και η επιρροή που έχει στον κόσμο της λογοτεχνίας, που καταφέρνει να μας συγκινεί και να μας ενθαρρύνει να σκεφτούμε τη ζωή με διαφορετικό τρόπο.
Η λογοτεχνική της προσφορά είναι πραγματικά μοναδική και φαίνεται σε κάθε γραμμή που γράφει. Πάμε να τη γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από τα ΠΡΟΣΩΠΑ του www.epirusgate.gr.
Ποια είναι η πηγή έμπνευσης για τα έργα σας;
Ξεκινώντας, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την τιμή που μου κάνετε, να με φιλοξενείτε στο epirusgate.gr.
Πηγή έμπνευσης αποτελούν κυριολεκτικά τα πάντα. Ένα τραγούδι, ένας περαστικός, ένα ζευγάρι που περπατάει αγκαλιασμένο στο δρόμο, ένα όμορφο τοπίο, ένα σημαντικό γεγονός και η λίστα είναι ατελείωτη. Τα ερεθίσματα υπάρχουν παντού τριγύρω και έχοντας τη βασική ιδέα ενός βιβλίου στο μυαλό μου, μπορώ να ενσωματώσω κάθε τι που με εμπνέει. Στα δύο μου τελευταία βιβλία για παράδειγμα, το ερέθισμα για να τα γράψω ήταν η άδικη και βάρβαρη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία.
Πως αντιμετωπίζετε τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι συγγραφείς στον κόσμο της λογοτεχνίας;
Αρχικά να πω πως οι προκλήσεις ξεκινούν από τη στιγμή που αρχίζεις να αποτυπώνεις τις πρώτες σκέψεις στο χαρτί και δεν σταματούν ποτέ από εκεί κι έπειτα. Πρόκληση είναι ο τρόπος που θα αποδώσεις το κείμενο, πρόκληση είναι το πώς θα χειριστείς κάποια θέματα, πως θα θέσεις προβληματισμούς, πως θα χτίσεις χαρακτήρες, πως θα κρατήσεις το ενδιαφέρον του αναγνώστη, πως θα αγγίξεις το κοινό σου, πως θα καταφέρει η ιστορία σου να ξεχωρίσει, πως θα δεχθείς μια αρνητική κριτική, πως θα προωθήσεις το έργο σου και η λίστα είναι μεγάλη. Ο κόσμος της λογοτεχνίας είναι σκληρός και πολλές φορές ανθρωποφαγικός. Χρειάζεται γερό στομάχι και πίστη στον εαυτό σου. Προσωπικά επιλέγω να αντιμετωπίζω την κάθε πρόκληση με σκληρή δουλειά κι ένα πλατύ χαμόγελο.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας λογοτεχνικό έργο που έχετε διαβάσει και για ποιο λόγο;
Δυστυχώς δεν μπορώ να σου δώσω μια σαφή απάντηση για το ποιο λογοτεχνικό έργο ξεχωρίζω αλλά θα σου πω πως η Θεία Κωμωδία του Αλιγκιέρι έχει επηρεάσει τον τρόπο σκέψης μου γενικά. Το ‘’Μακρύ Σοκάκι’’ του Γιώτσα και οι ‘’Χρήσιμοι Ηλίθιοι’’ του Βρόσγου με άφησαν κυριολεκτικά με το στόμα ανοιχτό. Εντυπωσιάστηκα, ειλικρινά και αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σπάνια.
Η ταυτότητα σας ως γυναίκα, θεωρείτε ότι επηρεάζει τη συγγραφή σας;
Είμαι πολύ χαρούμενη που καλούμαι να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Σαφώς και με επηρεάζει. Θεωρώ πως ο τρόπος γραφής μου είναι σε αποχρώσεις φεμινιστικές. Δεν είναι τυχαίο πως σε όλα μου τα βιβλία πρωταγωνιστεί γυναίκα. Στα Αδαμάντινα Τείχη δε, αρκετοί έχουν αποφανθεί πως εξυμνείται η σωματική, ψυχική, πνευματική και συναισθηματική δύναμη μιας γυναίκας. Η αλήθεια είναι πως προσδίδω αρκετά αντρικά χαρακτηριστικά συμπεριφοράς στις πρωταγωνίστριες μου. Και αυτό είναι κάτι που θα εξακολουθήσω να πράττω με σθένος και πάθος.
Ποιοι είναι οι συγγραφείς που σας επηρέασαν περισσότερο στην καριέρα σας;
Είναι λίγο δύσκολο να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση. Αγαπώ τον Τόλκιν! Όλα του τα έργα, τα θεωρώ αριστουργήματα αλλά δεν θεωρώ πως έχω επηρεαστεί από εκείνον. Μου αρέσει η Σκανδιναβική αστυνομική λογοτεχνία και λατρεύω τον John Verdon. Από Έλληνες συγγραφείς, έχοντας διαβάσει αρκετούς πλέον και έχοντας μια ολοκληρωμένη άποψη, θαυμάζω και ίσως ζηλεύω λίγο, τη γραφή του Γιώργου Γιώτσα και του Άντυ Βρόσγου.
Τι αντιδράσεις είχατε από τους αναγνώστες σας στα έργα σας;
Μέχρι και σήμερα οι αντιδράσεις είναι πολύ θετικές και δεν μπορώ παρά να είμαι απόλυτα ευχαριστημένη. Τα συγκεκριμένα βιβλία χρειάστηκαν μεγάλη έρευνα για να ολοκληρωθούν και χαίρομαι που το αναγνωστικό κοινό αυτό το κατανοεί και το εκτιμά. Επίσης, τον τελευταίο καιρό δέχομαι μια πρωτόγνωρη επίθεση αγάπης και στήριξης από τους Ουκρανούς/ Ουκρανές, που διαμένουν στη χώρα μας και νιώθω μια ολοκλήρωση. Βέβαια έχουν υπάρξει και δύο σχόλια, σε μορφή παρατήρησης θα έλεγα, για την εμφανή μου στήριξη στον Ουκρανικό λαό. Και μιας και μου δίνετε το βήμα, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω πως η λογοτεχνία δεν είναι πολιτικό κόμμα, μήτε στρατιωτικός συνασπισμός. Είναι ένα ταξίδι και ακόμα και αν διαφωνούμε με τον δημιουργό του εκάστοτε έργου, οφείλουμε να σκεφτόμαστε διπλά πριν κρίνουμε.
Ποιο είναι το γενικό μήνυμα που θέλετε να μεταδώσετε μέσω της συγγραφής σας;
Αρχικά να σας πω πως ο κάθε αναγνώστης λαμβάνει διαφορετικά μηνύματα από κάθε ανάγνωσμα του και σε πολλές περιπτώσεις ούτε ο ίδιος ο συγγραφέας δεν έχει σκεφτεί κάποια από αυτά. Εγώ αυτό που θέλω να μεταδώσω είναι πως ο κόσμος μας είναι απάνθρωπος και υλιστικός. Η ανθρώπινη ζωή θυσιάζεται καθημερινά στο βωμό της εδαφικής κυριαρχίας και των ισχυρότερων δυνάμεων του πλανήτη. Διαπιστώνω πως είμαστε όλοι πιόνια σε μια παρτίδα σκάκι και πως το status quo δυστυχώς δεν αλλάζει. Υπάρχει όμως ελπίδα και αυτή δεν είναι άλλη από τον έρωτα και την αφοσίωση σε όσους αγαπάμε. Ο πόλεμος και ο έρωτας, είναι δρόμοι παράλληλοι. Καταστροφικοί και αμείλικτοι, δίχως λογική ρημάζουν τα πάντα, έχουν όμως μια γιγάντια διαφορά, ο έρωτας μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, μας δυναμώνει και μας κινητοποιεί. Ο πόλεμος από την άλλη αφήνει μόνο καμένη γη, απώλεια και πόνο. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που πεθαίνουν από κάποιον βάρβαρο εισβολέα, τόσο ο έρωτας ακμάζει και δυναμώνει. Η αλλαγή στο γεωπολιτικό γίγνεσθαι καθίσταται πλέον δεδομένη. Όπως προείπα η ανθρώπινη ζωή δεν έχει καμία αξία και η ανεξαρτησία των χωρών είναι μια οφθαλμαπάτη. Όλα θυσιάζονται στον βωμό της εδαφικής κυριαρχίας και της οικονομίας.
Ποια θεωρείτε πως είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες συγγραφείς σήμερα;
Πιστεύω πως η μεγαλύτερη πρόκληση είναι πως θα χειριστούν τις κριτικές που θα δεχθούν για τις συμπεριφορές των πρωταγωνιστών. Η κοινωνία έχει κάνει άλματα και πολλές στερεότυπες αντιλήψεις έχουν καταρριφθεί αλλά σε πολλές περιπτώσεις κάποιοι δεν αποδέχονται, ούτε σε ένα λογοτεχνικό κείμενο, την ανεξαρτησία, την ευφυΐα και την δύναμη της γυναικείας φύσης.
Ποια είναι η επόμενη μεγάλη ιστορία που θέλετε να διηγηθείτε μέσα από τα γραπτά σας;
Ευελπιστώ μέχρι το τέλος του έτους πως θα έχω ολοκληρώσει το τρίτο και τελευταίο μέρος από τα Αδαμάντινα Τείχη. Αυτή θα είναι η επόμενη μεγάλη ιστορία, μέχρι κάποιο σημαντικό και ιστορικό γεγονός να με εμπνεύσει. Είναι μια ιστορία, τοποθετημένη στην Μεταπολεμική Ουκρανία, με φόντο τις τεταμένες σχέσεις με τη Ρωσία και την εδαφική κυριαρχία στα Νότια.
Πείτε μας δυο λόγια για τα βιβλία σας, τα Αδαμάντινα Τείχη;
Η ιστορία εκτυλίσσεται στην Ουκρανία (Κίεβο, Τσερνίχιβ, Ιρπίν, Οδησσό). Έχει δύο κύριους πρωταγωνιστές αλλά και κάποιους άλλους βασικούς χαρακτήρες, αρκετά αγαπητούς. Η Bell Jefferson είναι μια άριστη κατάσκοπος με ιδιόρρυθμο χαρακτήρα κι εκρηκτικό ταπεραμέντο. Φτάνει στην Ουκρανική Πρωτεύουσα, έχοντας μια απλή αποστολή αλλά στη ζωή υπάρχει πάντα ένας αστάθμητος παράγοντας, ο έρωτας. Βυθίζεται λοιπόν, σ’ έναν καιάδα πρωτόγνωρων συναισθημάτων και παρασύρεται, ξεχνώντας την εκπαίδευση της. Αιχμαλωτίζει, σκοτώνει, ανακρίνει ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να κρατήσει πλάι της τον μοναδικό της έρωτα. Στον αντίποδα ο πρωταγωνιστής, παλεύει με τους δικούς του δαίμονες και τον χρόνο για να μπορέσει να της αποδείξει πως είναι ένας ειλικρινής και άμεμπτος άνδρας. Το τελευταίο μέρος, τους βρίσκει εγκλωβισμένους στη δίνη του γενικευμένου πολέμου που κήρυξε η Ρωσία στην Ουκρανία, στις 24 Φεβρουαρίου του 2022. Υπάρχει και μια εκτενή αναφορά στην πρώτη μεγάλη μάχη του Κιέβου, η οποία ήταν κομβικής σημασίας για την εξέλιξη του πολέμο. Κατασκοπικά τερτίπια, ερωτικά τρίγωνα και άφθονη βότκα χαρακτηρίζουν τα περισσότερα κεφάλαια του βιβλίου.
Το Φιανκέτο, είναι και αυτό ένα spy fiction μυθιστόρημα (όπως τα Αδαμάντινα Τείχη) με αρκετές δόσεις πολιτικού θρίλερ. Πρωταγωνιστούν τα ίδια πρόσωπα αλλά με φόντο τη Μεταπολεμική Ουκρανία. Η
« ψυχρή σκύλα» επιστρέψει στην Πρώην Σοβιετική χώρα για να ζήσει τον έρωτα της ,με τον αγαπημένο της, Oleksandr Mihailovits, αλλά θα βρεθεί αντιμέτωπη με νέες προκλήσεις και συνομωσίες. Καλείται να παλέψει για αυτούς αγαπά και να αντεπιτεθεί με σκακιστική μαεστρία, ενάντια σε όσους απειλούν να βυθίσουν ξανά την Ουκρανία στο χάος. Αναπόφευκτα οι συγκρούσεις είναι πολλές και ο συναισθηματικός της κόσμος αρκετά ασταθής. Τα ΑΔΑΜΑΝΤΙΝΑ ΤΕΙΧΗ θα πέσουν κι εκείνη θα κληθεί, να σηκώσει ένα μικρό τείχος (fianchetto- Ιταλικά).Ποιός είναι άραγε ο χειρότερος εχθρός; Ένας εισβολέας; Ένας εσωτερικός πολιτικός αντίπαλος; Ένας φίλος; Ένας εραστής; Αυτά και πολλά ακόμη, θα κληθεί να απαντήσει η αγαπημένη μου Bell, μαζί με τους αναγνώστες.
Πότε να περιμένουμε το επόμενο έργο σας;
Την άνοιξη θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Ελκυστής, το δεύτερο βιβλίο της σειράς τα Δαιμόνια της Φύσης και από το CarmelasBooks, σε ηλεκτρονική μορφή ένα αστυνομικό μυθιστόρημα, που η εκτυλίσσεται στα Ιωάννινα. Όπως ανέφερα και παραπάνω μέχρι το τέλος του έτους θα κυκλοφορήσει και το τρίτο μέρος από τα Αδαμάντινα τείχη.
Ευχαριστώ πολύ για την απολαυστική συνέντευξη και τη θερμή φιλοξενία.
Άγγελος Μπάρκας
