Γράφει η Μαριλένα Γκόνη
Το επίλεκτο Ηπειρωτικό Ensemble ξανακάνει την εμφάνισή του στην πόλη μας, με μία ακόμη πολύ όμορφη συνεργασία. Ο διεθνούς αναγνώρισης Σωκράτης Σινόπουλος, θα βρεθεί στην μουσική αυτή παρέα, το Σάββατο 2 Δεκεμβρίου, στις 20:30, μαζί με τον κρουστό/ντράμερ και πρόσφατο απόφοιτο του Berklee College of Music, Παναγιώτη Γεωργακόπουλο. Η συναυλία θα λάβει χώρα στη Ζωσιμαία Παιδαγωγική Ακαδημία, με είσοδο ελεύθερη στο κοινό.
Θα πραγματοποιηθεί επίσημη βράβευση του Πετρολούκα Χαλκιά από τη Μητρόπολη Ιωαννίνων.
Με αφορμή την συγκεκριμένη εκδήλωση, ο ίδιος ο Βασίλης Κώστας μας μιλά σχετικά με την έως τώρα πορεία του, καθώς και για τις βραβεύσεις του ως τώρα, αλλά και για αυτές που πιθανότατα επίκεινται.
Ακολουθεί η συνέντευξη του κ. Βασίλη Κώστα:
Μ.Γ.: Σας μάθαμε μέσα από εκδηλώσεις που μας έκαναν να αντιληφθούμε τη μεγάλη σας αγάπη για την παραδοσιακή μουσική και συγκεκριμένα για το λαούτο. Ποιο ήταν το έναυσμα ενασχόλησης με το συγκεκριμένο μουσικό όργανο;
Β.Κ.: Αν και άρχισα τις σπουδές μου στο Berklee College of Music της Βοστώνης με την τζαζ κιθάρα, αμέσως μετά τον πρώτο χρόνο σπουδών μου άλλαξα τελείως πορεία μελετώντας ένα μουσικό όργανο της στεριανής Ελλάδας αλλά και ειδικότερα της Ηπείρου σε μια προσπάθεια να έρθω πιο κοντά στις ρίζες μου. Η αποδοχή του λαούτου μέσα στο χώρο του κολλεγίου, η ενθάρρυνση των καθηγητών μου να εξερευνήσω ακόμη και τη τζαζ μουσική μέσα από αυτό αλλά και αργότερα η γνωριμία μου με τον Πετρολούκα Χαλκιά ήταν μερικά από τα πιο σημαντικά και καθοριστικά κίνητρα που με οδήγησαν στο να δημιουργήσω τελικά ένα πολύ προσωπικό μονοπάτι στη μουσική. Μόνο όμορφες εικόνες έχω όταν σκέφτομαι όλα τα μικρά βήματα, τα εύκολα αλλά και τις προκλήσεις, που διαμόρφωσαν τελικά την μέχρι τώρα πορεία μου.
Μ.Γ.: Βλέπουμε ένα ιδιαίτερο πάντρεμα μεταξύ ελληνικής παραδοσιακής μουσικής και τζαζ. Ο συνδυασμός αυτός πώς προέκυψε;
Β.Κ.: Είχα την τύχη από μικρός να μεγαλώσω σε μια οικογένεια που άκουγε καθημερινά στο σπίτι όχι μονάχα τη μουσική του Πετρολούκα Χαλκιά αλλά και κομμάτια της τζαζ, blues όπως και καλλιτέχνες σαν τους Salif Keita Habib Koite από την Αφρική. Όλες αυτές οι επιρροές μαζί με τις σπουδές μου στη Βοστώνη και σε ένα τόσο πολυπολιτισμικό περιβάλλον όπως το Berklee College of Music έφτιαξαν κάποια στιγμή το δικό τους κοινό ήχο στις συνθέσεις αλλά και τους αυτοσχεδιασμούς μου. Κατά τη γνώμη μου, οποιοδήποτε πάντρεμα στη μουσική όταν βασίζεται στη συστηματική μελέτη δύο ή περισσοτέρων μουσικών παραδόσεων, ακούγεται τελικά σαν μια «φωνή» του καλλιτέχνη χωρίς να γίνεται αντιληπτή οποιαδήποτε προσπάθεια να υπάρξει μια γέφυρα ανάμεσα σε διαφορετικούς πολιτισμούς. Αυτό το αποτέλεσμα αποτελεί στην ουσία τον καρπό μιας διαδικασίας που βασίζεται στη γνωριμία διαφορετικών παραδόσεων μέσα από τη μελέτη, την ακρόαση, τη συνάντηση μουσικών από διαφορετικά μέρη του κόσμου αλλά και την ανοιχτή διάθεση να εξερευνήσει κανείς τη Μουσική. «Πριν δοκιμάσεις κάτι δεν μπορείς να το απορρίψεις» και αν πάνω σε αυτή τη διάθεση αφιερώσεις ώρες για τη μεθοδική ανάλυση και μελέτη σε συγκεκριμένους καλλιτέχνες ή μουσικές κουλτούρες, μπορεί τελικά να δημιουργήσεις παντρέματα και γέφυρες ανάμεσα σε μουσικές που δεν ήξερες πως υπάρχουν.
Μ.Γ.: Έχετε συνεργαστεί με έναν μύθο της παραδοσιακής μουσικής, τον Πετρολούκα Χαλκιά. Μάλιστα ένα κοινό σας άλμπουμ με τον τίτλο «The Soul of Epirus» Duo Album έχει βραβευτεί ως το καλύτερο του 2019 από το Balkan World Music Chart. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία και τί έχετε αποκομίσει από αυτήν;
Β.Κ.: Γνώρισα τον Πετρολούκα Χαλκιά στην Αμερική το 2015 έχοντας ήδη αρχίσει να μελετάω τη μουσική του από το κλαρίνο στο λαούτο. Από την πρώτη στιγμή που με άκουσε ήταν πολύ ενθαρρυντικός απέναντί μου προτείνοντας μου να συνεχίσω σε αυτό το μονοπάτι ολοκληρώνοντας τη δουλειά του και κυρίως τα ορχηστρικά του κομμάτια στο δικό μου μουσικό όργανο. Αν δεν ήταν εκείνος με τη συγκεκριμένη ανοιχτή διάθεση και στάση στο να ακούσει κάτι καινούριο, δεν γνωρίζω ποια θα ήταν η πορεία μου μέχρι στιγμής με το λαούτο όσον αφορά την Ελληνική παραδοσιακή μουσική. Είμαι ευγνώμων στον Πετρολούκα Χαλκιά για τη μαθητεία δίπλα του, τις κοινές μας συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό όπως φυσικά και τους δύο δίσκους μας “The Soul of Epirus” & “The Soul of Epirus vol.II”, ο οποίος μόλις κυκλοφόρησε, καθώς μέσα από αυτά τα projects έμαθα τόσα πράγματα και κυρίως να πιστεύω στον εαυτό μου ακόμη και σε στιγμές που οι μουσικές προκλήσεις φαντάζουν ακατόρθωτες.
Μ.Γ.: Είστε ο ιδρυτής και Καλλιτεχνικός Διευθυντής δύο μουσικοεκπαιδευτικών προγραμμάτων: του Epirus Ensemble στο Ελληνικό Ινστιτούτο Βοστώνης, αλλά και υπεύθυνος της χορήγησης υποτροφιών για περαιτέρω μουσικές σπουδές στο Berklee College of Music της Βοστώνης. Πώς ήταν πορεία σας μέχρι να φτάσετε σε αυτόν τον προορισμό και αν μπορούμε να μάθουμε κάποιες πληροφορίες για τα άτομα που απαρτίζουν το Epirus Ensemble.
Β.Κ.: Είναι ευλογία στη ζωή ενός μουσικού να είναι κοντά στους μεγάλους Δασκάλους αλλά και να παίζει μαζί με καλύτερους μουσικούς από εκείνον/η. Αυτή η συγκυρία για μένα είναι η συνεργασία και η μαθητεία δίπλα στον Πετρολούκα Χαλκιά, παλιότερα δίπλα στο Δάσκαλο του λαούτου Χρήστο Ζώτο αλλά και τον μάστερ του τζαζ πιάνου από τον Παναμά και μέντορά μου στο Berklee College of Music, Danilo Perez. Είναι σημαντικό, κατά τη γνώμη μου, όλη αυτή η γνώση και εμπειρία τα τελευταία χρόνια να παραδίδεται με έναν συστηματικό τρόπο στη νεότερη γενιά, η οποία έχει πολύ μεράκι, αγάπη και διάθεση να αφοσιωθεί στη μελέτη της παραδοσιακής αλλά και σύγχρονης μουσικής. Με αυτό το κίνητρο, λοιπόν, δημιουργήθηκε το διαδικτυακό Epirus Ensemble στο Ελληνικό Ινστιτούτο της Βοστώνης με μαθητές από όλο τον κόσμο που κάθε χρόνο έρχονται στην Ελλάδα για την κοινή/τελική μας συναυλία αλλά και το Επίλεκτο Ηπειρωτικό Ensemble υπό την αιγίδα της Μητρόπολης Ιωάννινων που απαρτίζεται από νεαρούς ταλαντούχους μουσικούς, οι οποίοι/ες με όχημα τη βαθιά μελέτη στοχεύουν να μάθουν αλλά και να εξελίξουν την τέχνη των μουσικών οργάνων τους χτίζοντας γέφυρες με άλλες μουσικές παραδόσεις. Είμαι ευγνώμων και στο Ελληνικό Ινστιτούτο αλλά φυσικά και τη Μητρόπολη Ιωαννίνων για όλα τη στήριξη σε αυτά τα εγχειρήματα που μας επιτρέπουν τελικά να μοιραζόμαστε την κοινή μας αγάπη για τη μουσική με μουσικούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
Μ.Γ.: Όσον αφορά το κομμάτι των διακρίσεών σας, θα ήθελα να αναφερθούμε τόσο στο βραβείο σας «Forty Under 40» από τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό “Greek America Foundation”, στο βραβείο Artist Fellowship in the Traditional Arts, από την Επίσημη Πολιτεία της Μασαχουσέτης , όσο και στην υποψηφιότητα σας για βραβείο Grammy στην κατηγορία “Καλύτερο Τζαζ/Λάτιν Άλμπουμ της χρονιάς”. Πώς αισθάνεστε για αυτές τις σημαντικές διακρίσεις στη μουσική σας πορεία;
Β.Κ.: Όλα τα βραβεία αλλά και η πρόσφατη υποψηφιότητα μου στα Grammys αποτελούν μεγάλη τιμή αλλά και κινητήρια δύναμη για μένα ώστε να μπορώ να συνεχίζω τη δουλειά μου με επιμονή και υπομονή. Αν και ποτέ δεν ασχολήθηκα με τη μουσική με σκοπό να φτάσω κάποιο βραβείο, οι συγκεκριμένες διακρίσεις μου έδωσαν και μου δίνουν μεγάλη ώθηση ώστε να συνεχίζω όλες τις προσπάθειες για τη δημιουργία νέων καλλιτεχνικών projects αλλά και τη διδασκαλία σε όλα τα μουσικοεκπαιδευτικά προγράμματα.
