Το “Chattanooga Choo Choo” είναι ένα τραγούδι του 1941 γραμμένο από τον Mack Gordon και σε σύνθεση του Harry Warren. Ηχογραφήθηκε αρχικά ως μελωδία μεγάλης μπάντας/swing από τους “Glenn Miller and His Orchestra” και εμφανίστηκε στην ταινία Sun Valley Serenade του 1941. Ήταν το πρώτο τραγούδι που έλαβε χρυσό δίσκο, που παρουσιάστηκε από τον RCA Victor το 1942, για πωλήσεις 1,2 εκατομμυρίων αντιτύπων. Συγκεκριμένα, σαν σήμερα απονέμεται ο πρώτος χρυσός δίσκος στην ιστορία της μουσικής, στον Γκλεν Μίλερ για την επιτυχία του «Chattanooga Choo Choo».
Η ηχογράφηση του Glenn Miller, έγινε το Νο. 1 τραγούδι στις Ηνωμένες Πολιτείες στις 7 Δεκεμβρίου 1941 και παρέμεινε στο Νο. 1 για εννέα εβδομάδες στο τσαρτ Billboard Best Sellers. Το τραγούδι ανοίγει με τη μουσική να ακούγεται σαν ένα τρένο που κινείται έξω από το σταθμό, με τις τρομπέτες και τα τρομπόνια να μιμούνται ένα σφύριγμα τρένου, προτού το ορχηστρικό μέρος παίξει δύο μέρη της κύριας μελωδίας. Ακολουθεί η φωνητική εισαγωγή τεσσάρων γραμμών πριν ακουστεί το κύριο μέρος του τραγουδιού.
Το κύριο τραγούδι ανοίγει με έναν διάλογο μεταξύ ενός επιβάτη και ενός αγοριού που γυαλίζει παπούτσια
Ο τραγουδιτής περιγράφει τη διαδρομή του τρένου, που ξεκινά από το σταθμό της Πενσυλβάνια στη Νέα Υόρκη και διασχίζει τη Βαλτιμόρη στη Βόρεια Καρολίνα, πριν φτάσει στον τερματικό σταθμό στο Chattanooga του Τενεσί. Αναφέρει μια γυναίκα που γνώριζε από παλιά, η οποία θα τον περιμένει στον σταθμό και με την οποία σχεδιάζει να τακτοποιηθεί για τα καλά. Αφού ολοκληρωθεί το τραγούδι, το συγκρότημα παίζει δύο μέρη της κύριας μελωδίας ως ορχηστρικό, με τα όργανα να μιμούνται το “WHOO WHOO” του τρένου καθώς τελειώνει το τραγούδι.
Η σύνθεση ήταν υποψήφια για Όσκαρ το 1941 για το καλύτερο τραγούδι από ταινία. Το τραγούδι πέτυχε την επιτυχία του εκείνη τη χρονιά, παρόλο που δεν μπορούσε να ακουστεί στο ραδιόφωνο του δικτύου για μεγάλο μέρος του 1941 λόγω του μποϊκοτάζ της ASCAP.
Το 1996, η ηχογράφηση του 1941 του “Chattanooga Choo Choo” από τον Glenn Miller and His Orchestra μπήκε στο Grammy Hall of Fame.
Αυτό ήταν ένα από τα τρία τρένα που εκτελούσαν δρομολόγια από τη Νέα Υόρκη μέσω Chattanooga.
Στην αρχική ηχογράφηση στις 7 Μαΐου 1941 από τον Glenn Miller and His Orchestra in Hollywood στο RCA Bluebird, ο τραγουδιστής ήταν ο Tex Beneke, ο οποίος συνοδευόταν από την Paula Kelly, the Modernaires (φωνητικά), Billy May, John Best, Ray Anthony, R. D. McMickle (τρομπέτα), Glenn Miller, Jim Priddy, Paul Tanner, Frank D’Annolfo (τρομπόνι), Hal McIntyre, Wilbur Schwartz (κλαρίνο, άλτο σαξόφωνο), Tex Beneke, Al Klink (τενόρο σαξόφωνο), Ernie Caceres (βαρύτονο σαξόφωνο) , Chummy MacGregor (πιάνο), Jack Lathrop (κιθάρα), Trigger Alpert (μπάσο) και Maurice Purtill (τύμπανα). Η διασκευή ήταν του Τζέρι Γκρέι.
