Σοβαρές καταγγελίες για την λειτουργία της ψυχιατρικής κλινικής του πανεπιστημιακού νοσοκομείου Ιωαννίνων περιέχει η σημερινή ανακοίνωση της Ένωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Ηπείρου. Σύμφωνα με την ΕΙΝΗ, όποιος από τους εργαζόμενους διαφωνεί διασύρεται απειλείται. και εκδιώκεται. Αναλυτικά στην ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:
Το «ΝΕΟ ΕΣΥ» δεν μπορεί να υλοποιηθεί χωρίς βία. Ο στόχος κυβέρνησης και της διοίκησης για την επίτευξη της ΣΔΙΤ, δεν πρέπει να έχει εμπόδια. Τέτοιοι στόχοι απαιτούν «πρόθυμους» υλοποιητές. Η 2η επιστολή-πρόσκληση των εργαζομένων της Κλινικής Βραχείας Νοσηλείας και της ΜΟΠ προς τον Δ/ντή για συνάντηση, όχι μόνο δεν βρήκε ανταπόκριση, αλλά αντιθέτως αντιμετωπίστηκε με μια επιθετική 10σέλιδη επιστολή. Επιστολή η οποία πέρα από προσβλητική, συκοφαντική, γεμάτη ειρωνίες και απειλές, αποτελεί και απόπειρα αναποδογυρίσματος της αλήθειας με στόχο να ευτελίσει τα κίνητρα και τους στόχους της διαμαρτυρίας των εργαζομένων της κλινικής.
Ο Δ/ντής φανερώνει από την αρχή της επιστολής του, ότι έχει μια τουλάχιστον «στρεβλή» κατανόηση του τι σημαίνει διευθυντικό δικαίωμα. Διευθυντικό δικαίωμα δεν σημαίνει ότι ο Δ/ντής αποτελεί την αρχή και το τέλος της κλινικής . Δεν σημαίνει ότι μοιράζεται, όποτε, με όποιον τρόπο και με όποια υποομάδα εργαζομένων ο ίδιος θέλει τις πληροφορίες και τους σχεδιασμούς του, χωρίς μάλιστα να έχει καμία ευθύνη για την στελέχωση και τις υποδομές της κλινικής, υπονοώντας ότι Δ/ντής σημαίνει προνόμια χωρίς υποχρεώσεις. Δεν σημαίνει ότι μπορεί να φροντίζει τα συμφέροντα μια ΜΚΟ στην οποία συμμετέχει, αξιοποιώντας τη θέση Δ/ντή σε κλινική δημόσιου νοσοκομείου.
Ο Δ/ντής υποστηρίζει ότι η ένταση έχει προκληθεί, επειδή μια μικρή μερίδα προσωπικού, η οποία διαφωνεί με τις «επιστημονικές» επιλογές του διευθυντή για ΣΔΙΤ με την ΕΠΡΟΨΥΗ, προσπαθεί να μεταφέρει την «έξωθεν» πολιτική ένταση εντός της κλινικής, προκειμένου να απαξιωθεί ο Δ/ντής σε μια απόπειρα «δολοφονίας χαρακτήρα». Σε αυτήν την απόπειρα παρασύρονται οι αφελείς και εξαπατημένοι λοιποί υπογράφοντες εργαζόμενοι.
Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Η ένταση μεταξύ μεγάλης μερίδας του προσωπικού με τον Δ/ντή ξεκίνησε όταν στην τελευταία διοικητική συνάντηση στις 2 του Μάρτη, στην προσπάθεια να συζητηθεί η διαχείριση θετικού στον covid ασθενούς στην ΜΟΠ, ο Δ/ντής «έκοψε» την συζήτηση αντιπαραβάλλοντας ως πιο σημαντικό θέμα συζήτησης την ομαδική βραδινή έξοδο κάποιων συναδέλφων. Εστίασε σκόπιμα στην διαχείριση της προσωπικής ζωής του καθενός για να μη γίνει συζήτηση για ένα μείζων ενδοκλινικό ζήτημα και για τις αστοχίες της Δ/νσης στην αντιμετώπισή του. Οι αντιδράσεις για την προσπάθεια του αυτή, τον οδήγησαν να αποχωρήσει εσπευσμένα από την συζήτηση. Ακολούθησαν το ίδιο απόγευμα 2 email (τα οποία κοινοποιήθηκαν και σε συνεργάτες εκτός της κλινικής) στα οποία η προσπάθεια ενοχοποίησης των εργαζομένων στην κλινική ως θεραπευτές χωρίς «θεραπευτικό ήθος», με αφορμή την βραδινή ομαδική έξοδο, κορυφώθηκε με προσβλητικότατο τρόπο : «…. Όμως, ο ψυχίατρος, σε αντίθεση με όλες τις άλλες ειδικότητες, έχει ως το μοναδικό του εργαλείο την θεραπευτική του σχέση. Πώς θα αισθανόσασταν εάν βλέπατε τον ψυχοθεραπευτή σας λιώμα σε ένα στριπτιζάδικο να τον μαζεύουν με το κουταλάκι; Τι θα σήμαινε αυτό για τη θεραπευτική σας σχέση; Δυστυχώς ή ευτυχώς, η ψυχοθεραπεία και ιδιαίτερα η ψυχανάλυση είναι πέρα από θεραπεία και τρόπος ζωής. Αυτά όσον αφορά τον “ιδιωτικό βίο”, πέρα και πάνω φυσικά από όσα έχουν ειπωθεί για τον covid. Ευχαριστώ που με διαβάσατε.» Αυτά τα email τα οποία βρίθουν ενοχοποιητικών αναφορών οδήγησαν στην αποστολή της 1ης επιστολής 31 μελών των δύο κλινικών νοσηλείας, με την οποία ζητήσανε να γίνει άμεσα συνάντηση για να ξεκαθαριστεί η κατάσταση και να επέλθει ισορροπία στις σχέσεις, για την οποία όμως ο Δ/ντής αδιαφόρησε πλήρως.
Η πολύμηνη ένταση έχει εσωτερικό χαρακτήρα, ιστορία, υπεύθυνο για την πρόκλησή της και δεν ξεκινά με την πολιτική επιλογή για σύμπραξη με την ΕΠΡΟΨΥΗ. Η πολιτική επιλογή της σύμπραξης με την ΕΠΡΟΨΥΗ και η διαχείριση της από την διοίκηση του ΠΓΝΙ και τον Δ/ντή όξυνε στο έπακρο την ένταση.
Οι εργαζόμενοι όχι μόνο δεν κοινοποιήσανε σε άλλους τα email του για να πετύχουν κάποια απόπειρα «δολοφονίας χαρακτήρα» του Δ/ντή, αλλά αντιθέτως κρατήσανε την συλλογική τους αξιοπρέπεια. Αποστείλανε και 2η επιστολή-πρόσκληση, με κοινοποίηση στην διοίκηση, διότι η 1η επιστολή που απευθυνόταν μόνο στον Δ/ντή δεν είχε καμία τύχη. Oμως και στην 2η επιστολή διαφυλάξανε την αξιοπρέπεια της κλινικής χωρίς αναφορά στα email.
Με την αποκατάσταση της αλήθειας των γεγονότων γίνεται φανερό ότι ο Δ/ντής προσπαθεί να αντιστρέψει την αλήθεια και ότι τελικώς η μόνη απόπειρα «δολοφονίας χαρακτήρων» αφορά τους εργαζόμενους της κλινικής που διαμαρτύρονται σε αντιδιαστολή «με τους «άλλους, τους υπάκουους». Ακόμη και η επίκληση της Ελληνικής Ψυχιατρικής Εταιρίας ως τεκμήριο επιστημονικότητας της ΣΔΙΤ, αποκρύπτει ότι κάποιοι ψυχίατροι μέλη του ΔΣ της ΕΨΕ πρωτοστατούν στο ξεκοκάλισμα εκατομμυρίων από το Ταμείο Ανάκαμψης μέσω των ΜΚΟ που συμμετέχουν.
Ο Δ/ντής καταλογίζει σύγχυση και ανοησία στους υπογράφοντες την επιστολή, φτάνοντας στο σημείο να εκβιάζει την συμβασιούχο κοινωνικό λειτουργό που έχει αιτηθεί εργασία στην ΕΠΡΟΨΥΗ λόγω λήξης της σύμβασής της και την επικουρική ψυχίατρο, με την επίκληση ότι «δεν μπορεί να διαφωνείς με το χέρι που σε ταϊζει», εκφοβίζοντας για το εργασιακό τους μέλλον μετά την υπογραφή της επιστολής από μέρους τους. Χρεώνει στους υπογράφοντες υποταγή και έλλειψη διαμαρτυριών στην προηγούμενη διεύθυνση της κλινικής και προσπάθεια «να επαναφέρουνε τις ασυλικές λογικές και πρακτικές που συνόδευαν το στίγμα του επικίνδυνου τρελού», επειδή ζητάνε στελέχωση και κάλυψη όλων των βαρδιών στη ΜΟΠ με άντρες νοσηλευτές. Ξεχνά τις επιθέσεις σε συναδέλφους με αποκορύφωμα τον ξυλοδαρμό της ψυχιάτρου στο ΤΕΠ, ο οποίος ουδόλως συζητήθηκε ή απασχόλησε την διεύθυνση και την Διοίκηση με τον τρόπο που θα άρμοζε. Αξιολογεί ως αχρείαστη την υπογραφή των ψυχιάτρων στην επιστολή διότι τάχα όλα τα ζητήματα που τίθονται σε αυτή, συζητήθηκαν σε συνάντηση με τους ειδικούς ψυχιάτρους στις 21 Σεπτέμβρη και λύθηκαν. Ψέματα. Σε εκείνη την συνάντηση η ανησυχία όλων αυξήθηκε καθώς ο ίδιος ο Δ/ντής απαντώντας σε ερωτήσεις είπε ότι δεν έχει καθοριστεί το πλαίσιο συλλειτουργίας των 2 μονάδων και ότι το σύμφωνο συνεργασίας ΘΑ καθοριστεί από το Υπουργείο για να απαντηθούν τα βασικά ερωτήματα όπως το σε ποιόν φορέα (ΠΓΝΙ ή ΕΠΡΟΨΥΗ) θα χρεώνονται τα περιστατικά, ποιος θα έχει την ευθύνη του malpractice, πώς θα γίνεται η συνεργασία εργαζομένων διαφορετικών φορέων με το ίδιο αντικείμενο κ.α.!!!
Όλα τα αντικειμενικά προβλήματα υποστελέχωσης και υποδομών απλά… δεν λύθηκαν και επειδή έτσι είναι η κατάσταση σε όλο το ΕΣΥ δεν χρειάζεται και μεγάλη συζήτηση επ΄αυτού και το προσπερνάμε ως κάτι φυσικό…. Το αποκορύφωμα όμως της προσβλητικής συμπεριφοράς του είναι το σημείο της επιστολής στο οποίο χαρακτηρίζει ειρωνικά ως «αχρείαστους μελοδραματισμούς» την δήλωση για αίσθηση περηφάνιας που έχουνε όσοι υπηρετήσανε την κλινική ως λειτουργοί του ΕΣΥ, συνεισφέροντας στην 20ετή ανάπτυξή της και καλεί όσους δεν αντέχουν … να αλλάξουν τμήμα!!! Εν κατακλείδι οι εργαζόμενοι που εκφέρουνε αντίθετη γνώμη πολεμάνε την «πρόοδο» που εκπροσωπεί ο Δ/ντής και οι υποστηρικτές των ΣΔΙΤ εντός του ΠΓΝΙ!!!
Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα, διότι πέρα από τις απειλές απέναντι στους πιο αδύναμους συναδέλφους δηλ. τους συμβασιούχους, ο ίδιος ο Δ/ντής «απελευθέρωσε» την γραμματέα της κλινικής για να αξιοποιηθεί στο ογκολογικό Ε.Ι., με πρόφαση ότι «δεν είναι αναγκαία η προσφορά της στην κλινική» αλλά με πραγματική αιτία το γεγονός ότι δεν συναίνεσε στην εντολή του Δ/ντή για συλλογή «ενοχοποιητικού έγγραφου και οπτικού υλικού», ώστε να προβεί σε δικαστική αγωγή προς τον συνδικαλιστή της κλινικής!!!
Επειδή οι εργαζόμενοι της κλινικής πέρα από τον πόλεμο προσβολών και απαξίωσης, αντιμετωπίζουνε και τον κίνδυνο εκδικητικής, τιμωρητικής συμπεριφοράς, καθώς όπως ο ίδιος απειλητικά αναφέρει στην επιστολή του «Θα περίμενε κανείς κάποιος να επιθυμεί σφόδρα να μετακινηθεί από την «γεμάτη προβλήματα και πίεση» και εν τέλει γεμάτη «επικινδυνότητα» κλινική!», απαιτούμε την άμεση και αποφασιστική παρέμβαση της Διοίκησης του ΠΓΝΙ αλλά και της πανεπιστημιακής κοινότητας η οποία τον έχρισε Δ/ντή στην Ψυχιατρική Κλινική, ώστε να διαφυλαχθούν οι ελάχιστες αξίες εργασιακής αξιοπρέπειας, δικαιωμάτων και δημοκρατικών ελευθεριών, οι οποίες αποτελούνε ακρογωνιαίο λίθο για την εύρυθμη λειτουργία κάθε κλινικής.
Ο σύλλογος εργαζομένων του ΠΓΝΙ να πάψει να κρύβεται και να πάρει θέση.
Απαιτούμε να επανεξεταστεί η χρηματοδότηση της υπάρχουσας 1ης και μοναδικής πανελλαδικά, Μονάδας ‘Εγκαιρης Παρέμβασης του ΠΓΝΙ, και να μπει φρένο στην άλωση του ΕΣΥ από ΝΠΙΔ. Οι ευθύνες όσων πρωτοστατούνε στον αντιδραστικό σχεδιασμό είναι τεράστιες.
Να επιλυθούνε ΤΩΡΑ τα προβλήματα στελέχωσης και υποδομών της Ψυχιατρικής Κλινικής.
EINH
