Σαν σήμερα,στις 23 Μαΐου του 1945,με την υπ’ αριθμ. 344 απόφασή του, το Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων Ιωαννίνων καταδικάζει ερήμην σε θάνατο 1930 Τσάμηδες, που βαρύνονταν με εγκλήματα πολέμου, κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Οι Τσάμηδες προσδοκούσαν τη «Μεγάλη Αλβανία» και στόχος τους ήταν να ανεξαρτητοποιηθούν.
Στη συνέχεια θα ζητούσαν να ενσωματωθούν στο αλβανικό κράτος.
Οι κύριοι εκφραστές αυτής της ιδέας ήταν τα αδέλφια Νουρί και Μαζάρ Ντίνο.
Ένοπλοι Τσάμηδες συνόδευσαν τον ιταλικό στρατό κατά τη σύντομη προέλασή του στο ελληνικό έδαφος τον Νοέμβριο του 1940.
Τότε σημειώθηκαν οι πρώτες λεηλασίες και επιθέσεις εναντίον χριστιανικών χωριών.
Tο καλοκαίρι του 1943 συνεργάστηκαν με τους γερμανούς κατακτητές, οι οποίοι τους έδιναν υποσχέσεις ανεξαρτησίας.
Οι καταδρομείς της γερμανικής μεραρχίας Εντελβάις έκαναν κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις με τους Τσάμηδες στη Θεσπρωτία, προκειμένου να εξολοθρεύσουν τα χωριά της περιοχής, τα οποία θεωρούσαν ότι ενίσχυαν το ελληνικό αντάρτικο.
Ο Μαζάρ Ντίνο και ο αδελφός του Νουρί (αρχική φωτογραφία) είχαν την πλήρη στήριξη των γερμανών διοικητών.
Έτσι, όταν έφτασε η ώρα της εξόντωσης των προκρίτων της Παραμυθιάς ξεκίνησαν τις συλλήψεις συνοδεία γερμανού αξιωματικού.
Χρόνια αργότερα, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Θανάσης Γκόντοβος, εντόπισε μετά από έρευνα στα γερμανικά αρχεία σημαντικά ντοκουμέντα που αποδεικνύουν ότι οι εκτελέσεις των αμάχων στην Παραμυθιά έγιναν βάσει του καταλόγου ονομάτων τον οποίο είχε συντάξει η ηγεσία των Τσάμηδων στην περιοχή!…
Ακολουθήστε το στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις.