“Το περιστατικό που συνέβη στα Γιάννενα, με την πτώση μαθητή από ύψος 5 μέτρων, κατά την διάρκεια του σχολείου, δεν είναι μια «κακιά στιγμή», που παραλίγο να γίνει μοιραία. Έρχεται να προστεθεί σε εκατοντάδες άλλες, και τείνει να γίνει ο κανόνα!
Χρόνια, τώρα, είναι γνωστή η κατάσταση, που επικρατεί στα σχολεία. Ετοιμόρροπα, παλιά κτίρια, ασυντήρητα για χρόνια, σοβάδες που πέφτουν στα κεφάλια μαθητών, παράθυρα που σπάνε, κανένας αντισεισμικός έλεγχος, ακατάλληλες αυλές, που προαυλίζονται μικροί μαθητές, επικίνδυνες περιφράξεις – ασυντήρητες και σκουριασμένες, ανύπαρκτες υποδομές προστασίας από καιρικά φαινόμενα, και πολλά άλλα…
Όλα τα παραπάνω, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής, που έχει αφήσει τα σχολεία στο έλεος της υποβάθμισης και της χρόνιας υποχρηματοδότησης. Είναι το αποτέλεσμα του «αξιολογημένου» σχολείου, που, τελικά, ζυγίζει τις ζωές των μαθητών, στις αντοχές της οικονομίας τους.
Φτάνει πια!
Δήμος και κράτος πετάνε το μπαλάκι των ευθυνών, ο ένας στον άλλο, για να έχει τελικό αποδέκτη τους ίδιους τους γονείς. Για να βάλουν πιο βαθιά το χέρι τους στη τσέπη, για την ασφάλεια και τη συντήρηση των σχολικών κτηρίων. Κυβέρνηση και η δημοτική αρχή οφείλουν να δώσουν εξηγήσεις.
Πότε πήγε τελευταία φορά η δημοτική αρχή να ελέγξει τις περιφράξεις στα σχολεία;
Πότε έλεγξε την ασφάλεια των σχολικών κτιρίων;
Πότε ελέγχτηκε η στατικότατα τους;
Τώρα να δοθεί γενναία αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, να γίνει πλήρης έλεγχο των σχολικών κτιρίων από τις αρμόδιες αρχές, ουσιαστική συντήρηση των σχολείων με ευθύνη του κράτους και του Δήμου.
Σήμερα υπάρχουν όλες οι δυνατότητες για ένα πραγματικά σύγχρονο σχολείο, που θα εξασφαλίζει ασφάλεια, αλλά και όλες τις απαιτούμενες υποδομές και εξοπλισμό για την πρόσβαση, την μάθηση, τις πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες των παιδιών. Αυτό το σχολείο έχουν ανάγκη σήμερα οι μαθητές και πρέπει να γίνει υπόθεση αγώνα και πάλης των γονιών, των καθηγητών, όλου του λαού.”
